مقایسه سلامت روانی زنان شرکت کننده در ورزش همگانی و زنان غیرفعال

نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I

نویسندگان

1 کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی

2 عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت

چکیده

هدف این پژوهش، مقایسۀ سلامت روانی زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی با زنان غیرفعال شهر رشت بود. با استفاده از نمونه­گیری تصادفی 100 نفر از زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی و 100 نفر از زنان غیرفعال به­عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. برای آزمون فرضیه­های پژوهش با توجه­به غیرطبیعی بودن داده­ها از آزمون من ویتنی و برای تعیین همبستگی بین متغیرها در دو گروه از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده­شد. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت سلامت جسمانی زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی بهتر از زنان غیرفعال است و زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی اضطراب و اختلال خواب کمتری از زنان غیرفعال دارند. وضعیت کارکرد اجتماعی زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی بهتر از زنان غیرفعال بود؛ افسردگی زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی نیز کمتر از زنان غیرفعال است. همچنین بین سلامت روانی زنان شرکت­کننده در ورزش همگانی با مدت فعالیت ورزشی ارتباط معناداری وجود دارد. بنابراین می­توان بیان کرد که وضعیت سلامت روانی زنان فعال در ورزش همگانی بهتر از زنان غیر فعال است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparing The Mental Health Of Women Participating In Public Sport With Inactive Women

نویسندگان [English]

  • Mehdi Zakerakbari 1
  • Rohollah Mortazavi 2
1 MSc, Physical Education and Sports Science
2 Faculty Member of Islamic Azad University of Jiroft
چکیده [English]

The aim of this study was to compare the mental health of women participating in public sport with inactive women in Rasht. 100 women participating in sport for all programs and 100 inactive women were selected using random sampling. Based on the results of normality tests for data, non-parametric statistical tests of Mann-Whitneyand Spearman correlation coefficient were used to analyze the data. The results showed that the health status of women participating in public sport are were better than inactive women, and they had less anxiety and sleep disorders than inactive women. The social function of women active women was better than inactive women and their depression was less than inactive women. Moreover, there was a significant relationship between mental health and duration of physical activity in active women. Thus, it can be stated that the mental health status of women participating in public sport is better than inactive women.

کلیدواژه‌ها [English]

  • mental health
  • Social Function
  • depression
  • anxiety
  • Active And Inactive Women

مراجع

  1. احمدی ت. (1389). بررسی مقایسه­ای سلامت روانشناختی دانشجویان دختر ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه الزهراء. اولین همایش کشوری دانشجویی عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت.
  2. اسدی ح. احمدی ع. (1379). مقایسۀ سلامت روانی دانش آموزان پسر ورزشکار و غیرورزشکار دبیرستان­های شهرستان سنندج. نشریة حرکت. 5: 49-84.
  3. بساطی ف. (1388). معناداری زندگی و سلامت روانی در نوجوانان و جوانان ورزشکار و غیرورزشکار. همایش ملی معناداری زندگی.
  4. حبیب­زاده ع. (1393). بررسی وضعیت سلامت روانی دانش آموزان دختر دبیرستانی شهرستان قم. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، سال پانزدهم، شماره 3، صص: 108-117.
  5. خسروی ن. (1391). ارتباط سطح فعالیت جسمی با افسردگی و اضطراب در دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان ساوه. فصلنامه روانشناسی ورزش. شماره اول، ص 21-28.
  6. خیابانچیان ن. (1376). مقایسه و بررسی میزان عزت نفس دختران دبیرستانی ورزشکار و غیر ورزشکار شهر تهران، پایان نامه کارشناسی‌ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
  7. سروی خراشاد ر. (1384). مقایسۀ کیفیت زندگی مرتبط با تندرستی و فعالیت بدنی در اعضاء هیأت علمی دانشگاه­های مشهد. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد.
  8. علیزاده اصلی ا. (1381). مقایسۀ میزان ابعاد سلامت عمومی در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه شیراز و رابطۀ تعاملی آن با جنسیت. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز.
  9. موسوی ج. (1381). بررسی نقش ورزش بر فشار عصبی با سلامت روان و جسمی اساتید و کارکنان دانشگاه­های آزاد اسلامی منطقه سه کشور و ارائۀ برنامۀ تمرینی. رسالۀ دکتری مدیریت و برنامه ریزی در تربیت بدنی. واحد علوم و تحقیقات تهران.
  10. نریمانی، م. آریاپوران س. صادقیه اهری، س. (1386). مقایسۀ خودیابی و سلامت عمومی در ورزشکاران گروهی و انفرادی و افراد غیرورزشکار. فصلنامۀ پویش. سال ششم، شمارۀ سوم، صص: 179-184.
  11. نصیری م. قادری م. حردانی ف. فکوری ا. (1393). بررسی سلامت روان و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان مراکز آموزش عالی شهر جیرفت. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان. 13(10): 949-960.
  12. نوربخش پ. (1378). ساخت و اعتباریابی ابزار اندازه­گیری عوامل فشارزای شغلی دبیران تربیت بدنی استان خوزستان و تعیین رابطه بین این عوامل با سلامت روانی آنها. رساله دکتری مدیریت تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت معلم.
  13. تقوی م. (1380). ارزیابی روایی و پایایی پرسشنامه سلامت روانی. نشریه روانشناسی، 20. ص 98-381.

14. Eime. R, Harvey.J, Payne.W, Brown. W. (2010). Club sport: Contributing to health-related quality of life. Journal of Science and Medicine in Sport, 12: 221–232.

15. Gillison.F, Suzanne.M, Sato.A, et al. (2009). The effects of exercise interventions on quality of life in clinical and healthy populations; a metaanalysis. Journal of Social Science & Medicine, (68): 1700–1710.

16. Rass, J.E & Hayes, D. (2008). Exercise and psychological well- being in the community. American Journal of Epidemiology, 127(4): 762-771.

17. Salguero.A, Garcı´a.R, Garcı´a.O. (2010). Physical activity, quality of life and symptoms of depression in community-dwelling and institutionalized older adults. Journal of Gerontology and Geriatrics, 10:110-116.

18. Silva John, M, Weinberg Roberts. (1989). psychologyycal foundation of sport. Philadelphia, W.B.Xaunders company.

19. World health organization. (2001). The world health report. Health system: Geneva. ,Life style for Health, fitness, and Wellness, 76.

مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
دوره 2، شماره 1
فروردین 1394
صفحه 112-119

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 02 اردیبهشت 1394
  • تاریخ بازنگری: 02 شهریور 1394
  • تاریخ پذیرش: 17 شهریور 1394

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار