مقایسة ارتباط ریسک پذیری با پرخاشگری در مردان و زنان بدن ساز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی Released under (CC BY-NC 4.0) license I Open Access I

نویسندگان

1 کارشناس ارشد رفتار حرکتی دانشگاه ارومیه

2 دانشیار گروه رفتار حرکتی، دانشگاه ارومیه

چکیده

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط ریسک­پذیری با پرخاشگری در ورزشکاران بدن­ساز بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی، علّی مقایسه­ای بود، جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ ورزشکاران باشگاه­های بدن‌سازی ارومیه تشکیل دادند که از بین آنها 50 نفر مرد و 50 نفر زن بدن­ساز با حداقل یک سال و حداکثر پنج سال سابقۀ تمرین منظم به­صورت در­­ دسترس به­عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از دو پرسش­نامه شامل پرسش­نامۀ پرخاشگری باس و پری و برای ارزیابی خطرپذیری از یک پرسش­نامۀ ترکیبی با دو مؤلفۀ هیجان­خواهی و تکانشگری زاکرمن استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی معناداری تفاوت بین دو گروه مردان و زنان از آزمون t مستقل استفاده شد. بر اساس یافته­های پژوهش بین متغیرهای پرخاشگری و ریسک­پذیری رابطۀ مثبت و معناداری وجود داشت (015/0p=). نتایج آزمون t مستقل تفاوت معناداری بین ریسک­پذیری (01/0p <) و پرخاشگری (05/0p <) بدن­سازان مرد و زن نشان داد. یعنی میانگین ریسک­پذیری و پرخاشگری به­طور معناداری در مردان بیشتر از زنان بود. با توجه به اینکه یکی از ویژگی­های با ارزش در میان جوامع، موضوع ریسک­پذیری و قبول احتمال خطر برای دست­یابی به اهدافی متعالی است، در ریسک­پذیری نیز مانند هر کار دیگری، می­بایست اعتدال را رعایت کرد. انسان‌ها نباید بیش از توان خود خطر کنند، چرا که خطرپذیری زیاد سلامت روان را به خطر می­اندازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Comparison of The Relationship between Risk-Taking and Aggression in Male And Female Bodybuilders

نویسندگان [English]

  • Masoumeh Parvaneh 1
  • Hassan Mohammadzadeh 2
1 MSc of Motor Behaviour, Urmia University
2 Associated Professor of Motor Behaviour, Urmia University
چکیده [English]

The aim of this study was to determine the relationship between risk-taking and aggression in bodybuilders. This was a correlational, causal-comparative study. The population of this study included all bodybuilders of fitness clubs in Urmia city among which 50 male and 50 female with at least one year and maximum five years history of regular exercise were selected in a convenient manner. Bass and Perry aggression questionnaire and Zuckerman mixed questionnaire were used to collect the data. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and independent t-test. Results showed that there was significant positive correlation between aggression and risk-taking (p=0.015). Independenat t-test analysis showed a significant difference between men and women in risk-taking (p < 0.01) and aggression (p < 0.05); namely the average of risk-taking and aggression was significantly higher in men than women. Given the fact that taking risk to achieve ambitious goals is one of the most valuable features among communities,it should be taken in moderation. People should not take unbearable risks because high risks jeopardizes mental health.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Risk-taking
  • Aggression
  • Sex differences
  • Bodybuilders
  1.  

    1. ابولقاسمی، ع. (1384). مباحث عمده و شخصیت. سازه­های شخصیتی، انتشارات دانشگاه اردبیل.
    2. اختیاری ح. بهزادی آ. (1380). قشر پری فرونتال. اختلال­های تصمیم­گیری و آزمون­های ارزیابی­کننده. تازه­های علوم شناختی، شماره 10، صص86-64.
    3. اختیاری ح. رضوان­فرد م. مکری آ. (1387). تکانشگری و ابزار­های گوناگون ارزیابی آن: بازبینی دیدگاه­ها و بررسی­های انجام  شده. مجله روان­پزشکی و روان­شناسی بالینی ایران، سال 14، شماره 3، صص 257-247.
    4. اختیاری ح. صفایی ه. اسماعیلی غ. عاطف­وحید  م.ک. عدالتی ه. مکری آ. (1387). روایی و پایایی نسخه های فارسی پرسش­نامه­های آیزنک. بارت. دیمکن و زاکرمن در تعیین رفتار­های مخاطره­جویانه و تکانشگری. مجله روانپزشکی و روان‌شناسی بالینی ایران، سال 14، 3: 336-320.
    5. انشل مارک. اچ. (1380). روان­شناسی ورزش از تئوری تا عمل. ترجمه سید علی اصغر مسدد. تهران، انتشارات اطلاعات، ص3-120.
    6. جعفری­ ا. مرادی م.ر. رفیعی­نیا پ. (1386). مقایسه برخی مهارت­های روانی تکواندوکاران زن برتر و غیربرتر. شماره 1، صص 123-113.
    7. درتاج ف. (1392). رابطۀ بین تکانشگری، توانایی حل مسأله اجتماعی و وابستگی به مواد به منظور ارائه مدل پرخاشگری در زندانیان کشور. فصلنامه انتظام اجتماعی، شماره 1، صص 142-119.
    8. دوستیان ی. بهمنی بهمن. اعظمی ی. گودینی ع­ا. (1392). بررسی رابطۀ پرخاشگری و تکانشگری با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان پسر. توانبخشی. تابستان سال 14، شماره 2، صص 108-103.
    9. ریو جان مارشال. (1382). انگیزش و هیجان. ترجمه یحیی سیدمحمدی، تهران: موسسة نشر ویرایش
    10. سامانی، س. (1386). بررسی پایایی و روایی پرسش­نامه باس و پری، مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، دانشگاه شیراز، سال سیزدهم، شماره 4 ، 365-359.
    11. عظیمی م. (1376). بررسی علل پرخاشگری در دانش­آموزان دوره راهنمایی شهرستان قزوین با تأکید بر کاربرد پذیری شیوۀ حل مسأله در درمان این اختلال. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه تهران.
    12. علیزاده ل. حسینی ف­س. محمدزاده ح. (1393). پیش­بینی پرخاشگری مردان بدن­ساز با تأکید بر خودشیفتگی و ادراک بدنی. رفتار حرکتی، شماره 17، صص 84-73.
    13. قاسمی م. (1389). بررسی رابطه خطرپذیری و خودکارامدی و عملکرد صخره نوردان زن و مرد ایران. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه ارومیه.
    14. کریمی ی. (1376). روانشناسی اجتماعی. چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
    15. کاشی ع. کارگرفرد م. مولوی ح. سرلک ز. (1385). مصرف مواد نیروزا در ورزشکاران رشته بدن­سازی: شیوع، شناخت و آگاهی از عارضه‌های جانبی آن. شماره 2، صص 86-73.
    16. محمدی، ن. (1385). بررسی مقدماتی شاخص­های روان­سنجی پرسش­نامۀ پرخاشگری باس- پری. مجله علوم اجتماعی و انسانی، دانشگاه شیراز، دوره 25، شماره4.

    17. Archer, J. (2004). Sex differences in aggression in real-world settings: a meta-analytic review. Review of General Psychology, (8): 291–332                                                 
    18. Azimi, M. (1376). The causes of aggression in Qazvin city school students, with emphasis on the use of problem-solving methods in the treatment of this disorder. Master's thesis in General Psychology. Tehran University.                                 
    19. Craig, A., Anderson and Brad J., Bushman. (2002). Human aggression. Annu. Rev. Psychol, 53:27–51.                      
    20. Critchfield, KL., Levy, KN., Clarkin, JF. (2004). The relationship between impulsivity, aggression, and impulsive-aggression in borderline personality disorder: an empirical analysis of self-report measures. Journal of Personality Disorders, (6): 555–70.                                                  
    21. Dominguez, GB., Balsam, P. (2011). The Relationship between Risk-Taking. Substance Abuse and Aggression in Schizophrenia. Psychology (Barnard College). http://hdl.handle.net/10022/AC:P:10599.                               
    22. Laber, MP., (2002). Adolescent boys and the muscular male body ideal. Journal of Adolescent Health, (4): 233-242
    23. Donovan, Rj., Egger, G., Kapernick, V., Mendoza, ja. (2003). Conceptual framework for achieving performance enhancing drug compliance in sport. Sport Medicine, (4): 269-284.                                                                                   
    24. Haque, Md., Mazharul, Ch., Hoong, Ch., & Lim., Beng, Ch. (2010). Effects of impulsive sensation seeking, aggression and risk-taking behavior on the vulnerability of motorcyclists. Asian Transport Studies, 1(2): 165-180.
    25. Nilsson, S., Baigi, A., Marklund, B., Fridlund, B. (2001). The prevalence of androgenic-anabolic steroids by adolescent in country of Sweden. European Journal of Public Health. (2): 195-197.                                                                      
    26. Sadock, B. J., & Sadock, V. A. (2003). Synopsis of Psychiatry. Behavioral Sciences. Clinical Psychiatry. Ninth Edition. Lippincott. Willi. Williams & Wilkins.                        
    27. Swaim, RC., Henry, KL., Baez, NE. (2004). Risk-taking, attitudes toward aggression. and aggressive behavior among rural middle school youth. (2): 157-70.  
    28. Thel well, R.C., and Greenles, L.A. (2003). Developing competitve endurance performance using mental skills training. The sport psychology. (17), Pp: 318-377.                   
    29. Wills, T.A., Vaccaro, D., & Mcnamara, G. (1994). Novelity seeking, risk taking and related constructs as predictors of adolescent substance use. Journal of Substance Abuse. (6): 1-20.
    30. Waldeck, T.L., Miller, L.S. (1997). Gender and impulsivity differences inlicit substance use. Journal of substance abuse, 9: 261.
    31. Zuckerman, M., Kuhlman, D.M (1991). Five (or three) robust questionnaire scale factor of personality without culture. Personality and individual differences, 12: 929-941.