2024-03-28T19:53:47Z
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=2310
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس و مکملدهی دانه کرفس بر سطوح سرمی CRP و ESR در زنان میانسال مبتلا به آرتریتروماتوئید
سیده سحر
ریحانی
علی
قاسمی کهریزسنگی
طوبی
احمدی رستمکلائی
هدف: هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر هشت هفته تمرین پیلاتس و مکمل دهی پودر دانه کرفس بر سطوح سرمی CRP و ESR زنان میانسال مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. روششناسی: تعداد 40 نفر از زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی تهران با میانگین سنی 5/35±53/10 و میانگین وزنی 5/93±62/37 به طور تصادفی به چهار گروه کنترل (10=n)، تمرین و دارونما (10=n)، مکمل (10=n) و مکمل و تمرین (10=n) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تمرین به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته با شدت 65 درصد از حداکثر ضربان قلب به مدت 60 دقیقه به انجام تمرینهای پیلاتس پرداختند. بیماران گروه مکمل به مدت 8 هفته، روزانه به میزان 1/3 گرم دانه کرفس پودر شده در سه وعده مصرف کردند. یافتهها با وجود کاهش CRP سرم گروه تمرین+مکمل (p <0/05)، تغییر معنی داری در ESR منجر نشد (p≥0/05). نتیجه گیری: مصرف توام مکمل پودر دانه کرفس تمرین های ورزشی پیلاتس تا حدی در کنترل التهاب بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مؤثر است، اما به دلیل کمبود شواهد و محدودیتهای تحقیق، هنوز نیاز به بررسیهای بیشتر باقی است.
آرتریتروماتوئید
پیلاتس
کرفس
پروتئین واکنشیC-
سرعت رسوب اریتروسیت
2020
09
22
1
10
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14120_3227e540d33bf36c1d8f5183ddd1c046.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
بررسی اثر زمان محرومیت از خواب دو ساعته در شب بر عملکرد جسمانی و سطوح خونی ملاتونین، کورتیزول و تستوسترون در نظامیان
رضا
شربت زاده
حسین
رادفر
عیسی
خالقی ممقانی
هدف: محرومیت از خواب میتواند بر افزایش اشتباهات و تصادفات، تأخیر در عملکرد و شک و شبهه در اجرای امور و اختلالات هورمونی منجر شود. در برخی شغلها محرومیت از خوابهای اجباری وجود دارد، بعنوان مثال نظامیها در زمانهای مختلفی از خواب محروم میشوند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر زمان محرومیت از خواب دو ساعته در شب بر عملکرد جسمانی و سطوح خونی ملاتونین، کورتیزول و تستوسترون در نظامیان بود. روششناسی: 40 فرد نظامی بطور تصادفی به 4 گروه (گروه 1: محرومیت از ساعت 2-12، گروه 2: محرومیت از ساعت 4-2، گروه 3: محرومیت از ساعت 6-4 و گروه 4: گروه کنترل) تقسیم شدند. پروتکل شامل دو بخش بود: اندازه گیری در سطح پایه (قبل محرومیت از خواب) که همان پیش آزمون بود و اندازه گیری بعد از محرومیت خواب. اولین بخش این تحقیق در یک هفته قبل محرومیت از خواب ثبت گردید. یافتهها: در پیش و پس آزمون محرومیت خواب از ساعت 4 تا 6 قدرت بالاتنه و پایین تنه، قدرت پرش، سطوح پلاسمایی ملاتونین، کوتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول تفاوت معنیدار بود، همچنین در محرومیت خواب از ساعت 2 تا 4 حداقل توان، کورتیزول، تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول بطور معنیداری نسبت به پیش آزمون تغییر کرد (05/0≤P). نتیجهگیری: حداکثر اختلال عملکرد جسمانی و هورمونی در محرومیت خواب از ساعت 2 تا 4 و 4 تا 6 مشاهده شد و بکارگیری در امور حساس و نظامی برای افرادی که در این بازههای زمانی از خواب محروم شدهاند مناسب نخواهد بود.
محرومیت از خواب شبانه
ملاتونین
تستوسترون
کورتیزول
عملکرد
2020
09
22
11
19
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14121_be3836585c1348540efcf4bd5a63e074.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
اثرات تمرین تناوبی شدید و تداومی متوسط در ترکیب با محدودیت کالری متناوب بر توده چربی و بدون چربی بدن در زنان دارای اضافه وزن
وحید
ساری صرّاف
رامین
امیر ساسان
نازیلا
پرنیان خواجه دیزج
هدف: شامل بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و تمرین تداومی به طور ترکیبی با محدودیت کالری متناوب بر توده چربی و بدون چربی بدن(LBM) زنان دارای اضافه وزن بود. روش شناسی: 36 زن دارای چاقی/اضافه وزن با محدوده سنی55-35 سال در چهار گروه شامل محدودیت کالری متناوب(20- درصد)، تمرین تناوبی شدید+ محدودیت کالری متناوب(10-درصد)، تمرین تداومی+محدودیت کالری متناوب(10-درصد) و گروه کنترل جایگزین شدند. تمرینات ورزشی HIIT (با شدت 75 تا 85 درصد از MHR) و MICT (با شدت 60 تا 75 درصد از MHR) در هر هفته سه جلسه انجام می شدند که در هر جلسه تمرین حداکثر تا زمان تکمیل مقدار معینی از هزینه انرژی (رسیدن به مقدار 10 درصد از انرژی دریافتی روزانه) برای هر فرد انجام می شد. یافته ها: در هر سه گروه مورد مداخله، فقط وزن چربی بدن کاهش یافت(0/05>P) و تغییر معنی داری در توده ی بدون چربی مشاهده نشد(0/05<P). همچنین مقدار تغییرات وزن چربی بدن در بین گروه ها تفاوت نداشت (0/05<P). نتیجه گیری: کاهش متناوب دریافت کالری، چه به شکل 20 درصدی از طریق کاهش انرژی دریافتی و چه به شکل ترکیبی از طریق 10% کاهش در انرژی دریافتی و 10 درصد افزایش در هزینه انرژی (یا از طریق HIIT و یا از طریق MICT)، بدون تحمیل اثر سوء بر LBM، کارایی یکسانی در کاهش وزن چربی بدن دارد.
ترکیب بدنی
تمرین تناوبی شدید
تمرین تداومی
محدودیت کالری
2020
09
22
20
28
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14122_68dad33b3e09f7b9c1ffc48b0a40bf3d.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
مقایسه پاسخ یک جلسه فعالیتبدنی درماندهساز بر غلظتهای ایمونوگلوبینA و پروتئینتام بزاقی زنان فعال و غیرفعال
ربابه
محمدی
مژده
خواجه لندی
یکی از عوامل محرک دستگاه ایمنی استرس است و فعالیت بدنی میتواند به عنوان عاملی فشارآفرین به تغییراتی در این دستگاه منجر شود. از این رو هدف از مطالعهی حاضر مقایسه پاسخ یک جلسه فعالیت واماندهساز بر غلظتهای ایمونوگلوبینA (s-IgA) و پروتئین تام بزاقی بازیکنان زن تیم بسکتبال و زنان غیرفعال بود. در این مطالعهی نیمه تجربی دو گروه از بانوان30-20 ساله بهعنوان آزمودنی انتخاب شدند، گروه اول15 نفر از زنان بسکتبالیست بودند که حدود 4 سال در تیم بسکتبال فعالیت داشتند، گروه دوم نیز 15 نفر از زنان غیرفعال بودند که سابقهی تمرین منظم نداشتند. پروتکل تمرینی درماندهساز بروس توسط آزمودنیها انجام شد، نمونههای بزاقی قبل و بلافاصله بعد از اجرای آزمون از آزمودنیها جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل کواریانس در سطح معنیداری 0/05> Pمورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که یک جلسه فعالیت واماندهساز غلظت s-IgA و پروتئین تام بزاقی را در زنان بسکتبالیست و زنان فعال بهترتیب به سطح معناداری (0/001=p)، (P=0/002) افزایش داده است و در مقایسه بینگروهی نیز بین غلظت ایمونوگلوبین A و پروتئین تامبزاقی تفاوت معناداری وجود داشت (0/002=p)، (P=0/003). در حالیکه نسبت ایمونوگلوبین A به پروتئین تامبزاقی در این دو گروه تغییر معنی داری را نشان نداد (0/05< p). بر اساس نتایج حاصل از تحقیق حاضر میتوان اینگونه بیان کرد که اجرای یک جلسه فعالیت واماندهساز باعث اختلال در دستگاه ایمنی مخاطی زنان فعال و غیرفعال نمیشود.
سیستم ایمنی
پروتئین تام بزاقی
آزمون بروس
زنان ورزشکار
زنان غیرفعال
2020
09
22
29
35
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14123_236874e259173ed1f138dddc4746d268.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
مقایسه تاثیر آلودگی هوا بر پاسخ مالوندیآلدئید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بزاقی به پروتکل بنگسبو در فضای روباز و سرپوشیده در بازیکنان نوجوان فوتسالیست
وهاب
خان احمدی
علی
صمدی
مجید
حسن پور عزتی
هدف: علیرغم مزایای شناخته شده فعالیت های ورزشی، به دلیل افزایش افزایش تهویه هوا هنگام ورزش و بالا بودن غلظت آلایندهها هنگام ناسالم بودن هوا نگرانیهایی در مورد اجرای فعالیت ورزشی در هوای ناسالم وجود دارد. لذا، هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر آلودگی هوا بر پاسخ مالوندیآلدئید (MDA) و ظرفیت تام آنتیاکسیدانی (TAC) بزاقی به یک وحله فعالیت ورزشیدر فضای روباز و سرپوشیده در بازیکنان نوجوان فوتسالیست بود. روش شناسی: تعداد ۱۲ فوتسالیست پسر نوجوان (16-15 سال)، پروتکل ورزشی بنگسبو را در دو محیط روباز و سرپوشیده) و دو کیفیت هوای سالم و نا سالم انجام دادند. نمونه های بزاق آزمودنیها قبل و پس از انجام هر بار پروتکل ورزشی به روش غیرفعال جمع آوری شد. مقادیر MDA و TAC بزاقی به روش الایزا و با استفاده از کیتهای ویژه (زلبایو- آلمان) سنجیده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (۰/05p <). یافتهها: یافتهها تأیید کرد که در مقایسه با هوای سالم، در هوای ناسالم مقادیر پایه و پس از فعالیت ورزشی MDA بزاقی - در هر دوی محیط روباز و سرپوشیده – بیشتر بود (0/05 <p ). همچنین تغییرات TAC بزاقی در هوای سالم -هردوی محیط روباز و سرپوشیده- در پاسخ به اجرای پروتکل ورزشی افزایشی بود (0/05 < p )، ولی در هوای ناسالم تغییرات آن در پاسخ به اجرای پروتکل ورزشی کاهشی بود (0/05 <p ). همچنین، مقایسه پاسخ MDA و TAC بزاقی به اجرای پروتکل ورزشی در شرایط هوایی ناسالم نشان داد بین محیطهای سرپوشیده و روباز تفاوت معناداری از نظر تغییرات آنها وجود نداشت (0/05 >p ). نتیجهگیری: یافته های مطالعه حاضر موید این موضوع است که ناسالم بودن هوا تاثیری منفی بر پاسخ MDA و TAC بزاقی به فعالیت ورزشی دارد. همچنین به نظر میرسدانتقال فعالیت ورزشی به محیط سرپوشیده در شرایط هوایی ناسالم باعث کاهش آثار منفی هوای ناسالم بر پاسخ MDA و TAC بزاقیبه فعالیت ورزشی نمیشود و نیاز به راهکارها و توصیههای مبتنی بر شواهد علمی برای کاهش پیامدهای منفی فعالیت ورزشی در هوای ناسالم بر پاسخ سیستم اکسیدانی- آنتی اکسیدانی بدن احساس می شود.
فضای روباز
فضای سرپوشیده
استرس اکسایشی
بازیکنان نوجوان فوتسالیست
آلودگی هوا
2020
09
22
36
44
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14125_646c40898747a8567a75f09280036659.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
تأثیر تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل کورکومین بر بیان برخی ژنهای تنظیم گر مرتبط با ساختار عضله قلبی رتهای چاق
آیدا
معینی
سید علی
حسینی
هدف: پیری قلب نتیجهی اصلی چاقی است که به دنبال آن هایپرتروفی پاتولوژیک قلبی به وجود میآید. اما تمرین مقاومتی و پلی فنولهای موجود در کورکومین در تعدیل برخی مسیرهای پیامرسان درون سلولی نقش دارند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و مکمل کورکومین بر بیان ژنهای تنظیمگر مرتبط با ساختار عضله قلبی رتها بود. روششناسی: در این پژوهش تجربی18 سر رت نر نژاد اسپراگ داولی بعد از هشت هفته استفاده از رژیم غذایی پرچرب به سه گروه شامل کنترل غیرچاق (6=n)، چاق مرجع (6=n) و تمرین +کورکومین(6=n) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته (بر علیه 20 تا 50 درصد از وزن بدن) اجرا شد. همزمان روزانه کورکومین خالص با دوز 150 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ مصرف شد. مقدار بیان ژنهای (AMPK ،mTOR ، S6K ، 4EBP، COL1، COL3، Ang II) با تکنیک Real time-PCR تعیین شد و دادهها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند. یافتهها: چاقی باعث کاهش بیان ژن AMPK و افزایش بیان ژنهای mTOR، S6K، 4EBPT، COL1، COL3، Ang II شد، در حالی که در گروه تمرین+کورکومین در مورد همه این متغیرها، تفاوت معنیداری نسبت به گروه چاق مرجع مشاهده شد( 0/05>P). نتیجهگیری: به نظر میرسد چاقی باعث سرعت گرفتن فرآیندهای منجر شونده به هایپرتروفی پاتولوژیک قلبی میشود، اما تمرین مقاومتی و مکمل کورکومین تا حدودی این اثرات منفی را کاهش میدهند.
چاقی
کورکومین
میوکارد
تمرین مقاومتی
2020
09
22
45
52
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14154_0b4039ccb4f8c154ee8d684ca46d006a.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
تاثیر دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر شاخص های فعالیت الکتریکی قلب مردان غیرفعال
محمد
ستاری
لطفعلی
بلبلی
ویدا
حکیمی
هدف: تمرینات ورزشی تناوبی شدید در مقایسه با تمرینات سنتی تداومی، شدت بالاتری دارند که انتظار می روذ با پاسخهای قلبی-تنفسی متفاوتی همراه باشند. بنابراین در این تحقیق تاثیر 8 هفته تمرینتناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر فعالیت اکتریکی قلب مردان غیرفعال مقایسه شد. روششناسی: بدین منظور،16 دانشجوی پسر غیرفعال داوطلب، به صورت تصادفیبه دو گروه تمرین تناوبی (4 تناوب 4 دقیقهای با شدت 75-80 درصد ضربان قلب ذخیره و وهله های 3 دقیقه ای استراحت فعال) و گروه تمرین تداومی (30 دقیقه دویدن با شدت 60- 45 درصد ضربان قلب ذخیره ) تقسیم شدند. قبل و بعد از 8 هفته تمرین، نوار قلب در شرایط یکسان اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل و تی وابسته تحلیل شدند. نتایج: دو نوع تمرینHIIT و MICT باعث افزایش معنیدار فاصله P-R، مدت زمان موج T، مدت زمان کمپلکس QRS، فاصله QT، فاصله R_R شدند(0/05>P). ولی میانگین طول قطعهST و QTc در هر دو گروه تمرینی تفاوت معنی داری نداشت. اما مدت زمان موج P فقط در گروهMICT افزایش معنی داری داشت. نتیجهگیری: به نظر میرسد که تمرینات HIIT و MICT منجر به سازگاریهای مشابهی در فعالیت الکتریکی قلب می شوند.
تمربن
غیرفعال
فعالیت الکتریکی قلب
مرد
2020
09
22
53
58
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14136_02004aaad4a953ddfd8790cc71331658.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
علائم سندروم پیش قاعدگی در دختران دانشجوی فعال و غیر فعال: مطالعه جمعیت ساکن در مناطق سردسیر و گرمسیر
پریسا
ساریخانی
عبدالصالح
زر
هدف: هدف این مطالعه مقایسه شدت علائم سندروم پیش قاعدگی در دختران دانشجوی فعال و غیر فعال ساکن در مناطق سردسیر و گرمسیر بود. روش شناسی: در این تحقیق نیمه تجربی، تعداد 320 دانشجوی دختر دانشگاه جهرم از دو منطقه جغرافیایی(محل زندگی) گرمسیر(160 نفر) و سردسیر(160 نفر) شامل دو زیرگروه 80 نفری فعال و غیر فعال از هر منطقه جغرافیایی، پرسشنامه سندروم پیش قاعدگی impdd را تکمیل کردند. یافته ها: در جمعیت فعال هر دو منطقه، میانگین علائم جسمانی (p=0.002) و روانی- رفتاری(p=0.001) پایین تر از گروه غیرفعال بود. در جمعیت فعال ساکن در مناطق سردسیر، میانگین تنها علائم روانی- رفتاری به طور معنی داری کمتر از گروه غیر فعال همان منطقه بود(p=0.001). اما در افراد فعال ساکن مناطق گرمسیر، هر دو علائم روانی- رفتاری(p=0.03) و جسمانی (p=0.002) پایین تر از افراد غیرفعال بودند. نتیجه گیری: فعالیت بدنی در کل سبب کاهش علائم سندرم پیش قاعدگی می شود و در مناطق سردسیر این اثر بیشتر در مورد علائم روانی- رفتاری نمود دارد، در حالی که در محیط گرمسیر هر دو نوع علائم تحت تاثیر قرار میگیرند.
فعالیت بدنی
سندروم پیش قاعدگی
منطقه جغرافیایی
2022
07
05
59
64
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14138_8ec809c2ea4f63579b9a5d6ae8c6461d.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
ارتباط بین سطوح ویتامینD با درصد چربی و عملکرد ورزشی مردان ورزشکار تمرین کرده
محمد رحمان
رحیمی
فرهاد
نیکوسرشت
هادی
گل پسندی
هدف: سطوح سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D نقشی ضروری در تنظیم عملکرد عضلات اسکلتی ورزشکاران دارد. با این حال هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین سطوح ویتامینD، درصد چربی و عملکرد ورزشی مردان ورزشکار تمرین کرده بود. روششناسی: 30 نفر از ورزشکاران رشتههای ورزشی مختلف استقامتی و قدرتی- توانی با میانگین سن 3/45 ± 23/03 سال، قد 4/14 ± 172/96 سانتی متر، وزن 5/65 ± 67/33 کیلوگرم و شاخص توده بدنی (BMI) 22/81 ± 2/28 کیلوگرم بر مترمربع، بعد از اندازهگیری شاخصهای آنتروپومتریکی، پنج سی سی نمونه خون وریدی جهت اندازهگیری سطوح ویتامینD3 به صورت ناشتا از آنها گرفته شد. سپس جهت اندازه گیری توان هوازی ورزشکاران از آزمون شاتل ران، قدرت عضلانی تحتانی و فوقانی به ترتیب آزمون های پرس سینه و پرس پا، قدرت دست ها از آزمون قدرت پنجه دست و توان عضلانی از آزمون پرش عمودی استفاده گردید. برای بررسی ارتباط بین سطوح ویتامین D3 با توان هوازی، قدرت و توان عضلانی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافتهها: ارتباط مستقیم و معناداری بین سطوح ویتامین D3 با توان هوازی، قدرت عضلانی اندام تحتانی و فوقانی، قدرت پنجه دست و توان عضلانی ورزشکاران و ارتباط معکوسی بین سطوح ویتامین D3 با درصد چربی بدن ورزشکاران دیده شد(0/05>P). نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده می توان گفت که سطوح بالای ویتامین D در ورزشکاران تمرین کرده ارتباط معناداری با عملکرد جسمانی آنها دارد، به طوری که سطوح بالای آن می تواند باعث بهبود عملکرد در ورزشکاران تمرین کرده گردد.
ویتامین D
ورزشکاران
قدرت عضلانی
توان عضلانی
توان هوازی
2020
09
22
65
72
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14141_e2eb0aa51466da3bbb897296fc050c96.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
مقایسه تاثیر تمرین هوازی در آب دریا و ساحل بر عملکرد اندوتلیال، التهاب و استرس اکسیداتیو مردان مسن دارای اضافه وزن
مهران
قهرمانی
هدف : هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر تمرین در آب و خشکی بر عملکرد اندوتلیال، التهاب و استرس اکسیداتیو مردان مسن دارای اضافه وزن بود. روش کار: 30 مرد دارای اضافه وزن 50 تا 55 ساله با شاخص توده بدنی بین 25 تا 30 به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در سه گروه تمرین در آب دریا، تمرین در ساحل و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته اجرا شد. تمرین (هم در ساحل و هم در آب دریا) شامل 25 دقیقه دویدن بود که برای هفتههای اول تا هشتم به ترتیب با 60%، 65%، 70%، 70%، 75%، 75%، 80% و 85% ضربان قلب بیشینه انجام شد. برای کنترل ضربان قلب از ضربان سنج پلار استفاده شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه مداخلات نمونه خونی در وضعیت 12 ساعت ناشتایی از همه گروهها گرفته شد. برای هر نمونه مقادیر پروتئین فاز حاد، مالون دی آلدهید، اندوتلین 1، نیتریک اکساید و پاسخ اتساع عروق حاصل از جریان خون اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که سطوح MDA، CRP و ET-1 در دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار کاهش و مقادیر NO و FMD در دو گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار افزایش یافتند (p <0/05)، اما تفاوت معناداری بین دو گروه تمرین وجود نداشت (P>0/05). نتیجه گیری: احتمالا تمرین هوازی هم در آب دریا و هم در خشکی می تواند منجر به بهبود عملکرد اندوتلیال مردان سالمند دارای اضافه وزن می شود و از این طریق از بروز بیماری های قلبی عروقی در این افراد پیشگیری میکند. تصور بر این است که کاهش استرس اکسیداتیو و التهاب از دلایل عمدهی بهبود عملکرد اندوتلیال بدنبال تمرین هوازی میباشند.
تمرین در آب دریا
عملکرد اندوتلیال
استرس اکسیداتیو
اضافه وزن
سالمند
2020
09
22
73
80
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14148_f544c58a1bef8b9df20391ab05739099.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط بر سطوح GDF-15، تروپونین و CRP پلاسمای مردان جوان چاق
عبدالحق
ریگی
محسن
غفرانی
معصومه
هلالی زاده
هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر مقادیر 15GDF-، تروپونین و CRP مردان جوان چاق بود. روش شناسی: 45 مرد جوان چاق با شاخص توده بدنی بیشتر از 30، به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در 3 گروه 15 نفره شامل HIIT، MICT و کنترل تقسیم شدند. آزمودنیهای گروههای HIIT و MICT تمرینات را به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. خونگیری از همه آزمودنیها متعاقب 10 ساعت ناشتایی شبانه در دو مرحله: 1. 24 ساعت قبل از شروع مطالعه و 2. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. آزمون One way ANOVA و آزمون تعقیبی توکی برای بررسی تغییرات بین گروهی و آزمون t وابسته برای بررسی تغییرات درون گروهی، در سطح معناداری 0/05≤P استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرین HIIT روی سطوح پلاسمایی GDF-15، تروپونین I و CRP در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری ایجاد کرد (0/05>P). در گروه MICT نیز سطوح پلاسمایی GDF-15 و CRP در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنادار نشان داد (0/05>P)، اما مقدار تروپونین I تغییر معناداری نشان نداد (0/05<P). بااین حال، تفاوت معناداری بین تأثیر HIIT و MICT بر مقادیر پلاسمایی GDF-15 و CRP مشاهده نشد (0/05<P). نتیجهگیری: تمرین HIIT و MICT موجب بهبود مقادیر پلاسمایی GDF-15 و CRP مردان جوان چاق می شود؛ اما شاخص تروپونین I تنها در اثر تمرین HIIT کاهش می یابد. بنابراین، احتمالاً آثار سودمند تمرین HIIT در بهبود شاخص های آسیب سلولی پر رنگ تر است.
HIIT
MICT
GDF-15
CRP
تروپونین I
2020
09
22
81
88
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14149_7d724c4b10c19cc7656de12e3cec14a1.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
تاثیر تمرینات قدرتی و مکملc4 بر عملکرد قدرتی، اشباع اکسیژن شریانی و لاکتات خون مردان تمرینکرده قدرتی
مازیار
شجاعی
لیدا
مرادی
نادر
شاکری
ستاره
اسدی
مانی
شجاعی
هدف: هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر تمرینات قدرتی و مکمل c4 بر قدرت، اشباع اکسیژن سرخرگی و تجمع لاکتات مردان تمرینکرده قدرتی بود. روش شناسی: بدین منظور 45 نفر مرد در بازه سنی 22 تا 35 سال که حداقل یک سال تمرین منظم مقاومتی داشتند به طور تصادفی گزینش شدند و به 3 گروه 15 نفره کنترل، تمرین قدرتی+ دارونما و تمرین قدرتی + مکملc4 تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت 6 هفته تمرینات مقاومتی یکسان انجام دادند. آزمودنی های گروه مکمل، روزانه به مدت 6 هفته، به میزان 5 گرم مکمل c4 را در سه وعده و گروه دارونما نیز مشابه با این گروه و به همین میزان نشاسته 30 دقیقه قبل از تمرین مصرف کردند. پیش از شروع پژوهش و پس از اتمام 6 هفته، میزان اشباع اکسیژن سرخرگی و لاکتات آزمودنیها اندازهگیری شد. یافته ها: تمرینهای قدرتی در هر دو گروه با وجود افزایش قدرت بالاتنه و پایین تنه (0/05 > P)، به تغییر معناداری در میزان انباشت لاکتات خون و میزان اشباع اکسیژن خون سرخرگی منجر نشد (0/05<P). به علاوه، از لحاظ مقدار تغییرات قدرت در طی دوره مداخله در بین دو گروه تمرین قدرتی + مکملc4 و تمرین قدرتی+ دارونما تفاوتی وجود نداشت(0/05<P). نتیجه گیری: مصرف مکمل c4 هیچ فوایدی بر عملکرد قدرتی و یا کاهش تجمع لاکتات در ورزشکاران قدرتی ندارد.
تمرینات قدرتی
مکملc4
اشباع اکسیژن خون شریانی
لاکتات
2020
09
22
89
95
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14150_2da11b25ebbb23ca61df87acbf178cd7.pdf
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
JAHSSP
1399
7
2
لیست داوران دوره 7، شماره دوم سال 1399
دکتر مهدی کارگرفرد استاد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه اصفهان دکتر بهمن میرزایی استاد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه گیلان دکتر عبد الحمید حبیبی استاد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهید چمران اهواز دکتر شادمهر میردار هریجانی استاد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه مازندران دکتر حسن پوررضی استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین دکتر اصغر توفیقی دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه ارومیه دکتر فرهاد غلامی دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شاهرود دکتر طاهر افشار نژاد دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شمال دکتر مصطفی آرمانفر دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تبریز دکتر فاطمه احمدی استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه خلیج فارس بوشهر دکتر رقیه فخرپور استادیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان دکتر عبد الصالح زر دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه خلیج فارس بوشهر دکتر کریم ازالی علمداری دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان دکتر مسعود اصغر پور دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه علوم انتظامی تهران دکتر بهلول قربانیان دانشیار فیزیولوژی ورزشی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان دکتر نوید لطفی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه گیلان دکتر علی بختیاری دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران
2020
09
22
95
95
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14231_f70faed220976591cb0e5832772f6021.pdf