TY - JOUR ID - 14341 TI - اثرات دو ماه تمرینات تناوبی شدید و مکمل‌دهی کافئین بر بیان پروتئین‌های Beclin-1 و Bcl-2در میوکارد موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو JO - مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش JA - JAHSSP LA - fa SN - AU - جعفری, افشار AU - ضرغامی خامنه, علی AU - نیکوخصلت, سعید AU - کریمی, پوران AU - پاشایی, ژاله AD - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. AD - دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. AD - دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران AD - استادیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران AD - گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه تبریز، شهر تبریز، کشور ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 8 IS - 2 SP - 83 EP - 91 KW - کافئین KW - تمرین اینتروال شدید KW - دیابت نوع دو KW - مرگ برنامه‌ریزی شدۀ سلول DO - 10.22049/jahssp.2022.27500.1401 N2 - زمینه: سازوکارهای مهاری و فعال‌کنندۀ مداخلاتی همچون تمرینات تناوبی شدید و تجویز کافئین بر مسیرهای اصلی مرگ برنامه‌ریزی شدۀ سلولی (آپوپتوز و اتوفاژی) به خوبی درک نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار تمرین تناوبی شدید به همراه تجویز کافئین بر بیان پروتئین‌های Beclin-1و Bcl-2 در میوکارد قلبی موش‌های صحرایی نر دیابتی نوع دو انجام شد. روش‌پژوهش: در مطالعه‌ ‌تجربی حاضر، 50 سر موش صحرایی نر سفید نژاد ویستار با دامنۀ سنی 3-2 ماه به‌طور تصادفی در 5 گروه 10 سری شامل: کنترل سالم (C)، کنترل دیابتی (D)، دیابتی تمرین کرده (D+T)، دیابتی دریافت کننده کافئین (D+CA) و دیابتی تمرین- کافئین (D+T+CA) تقسیم شدند. برای بررسی بیان پروتئین‌های‎ عضلۀ قلبی (Bcl-2/Beclin-1) از روش وسترن بلات استفاده شد. یافته‌ها: میزان بیان پروتئین Beclin-1 نسبت به B-Actin، در گروه D؛ 201%، گروه D+CA؛ 215% و در گروه D+CA+T؛ 199% بیشتر از گروه C بود (001/0=P). میزان بیان پروتئین Bcl-2 در گروه‌های تجربی در مقایسه با گروه C به‌طور معنی‌داری کمتر بود (001/0=P، 83/73=F). بطوری‌که، میزان بیان این پروتئین در گروه D نسبت به گروه C به‌طور معنی‌داری در حدود 37 درصد کمتر بود (001/0=P). در حالی‌که میزان بیان پروتئین Bcl-2 در گروه‌ D+CA و گروه D+T+CA به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه C به‌‌ترتیب به میزان 64 و 70 درصد کمتر بود (001/0=P). نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این است که انجام تمرینات تناوبی شدید در تعدیل بیان بیش از حد شاخص اتوفاژیکی Beclin-1و بهبود بیان شاخص ضدآپوپتوزی Bcl-2اثرگذار است. درحالی‌که، مکمل کافئین به تنهایی و به همراه تمرین تناوبی شدید در تعدیل پروتئین اتوفاژیکی و بهبود پروتئین ضدآپوپتوزی مؤثر نبود. UR - http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14341.html L1 - http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14341_2b34c4b5aa3054188791e91e17f05395.pdf ER -