TY - JOUR ID - 14238 TI - مقایسه اثر شدت تمرینات ویبریشن کل بدن و هوازی با دو شدت مختلف بر قدرت عضلانی و تعادل مردان سالمند: یک کارآزمایی بالینی تصادفی، یک سوکور JO - مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش JA - JAHSSP LA - fa SN - AU - پویافر, مهدی AU - عسکری, رویا AU - مالکی, علی AD - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران AD - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران AD - استادیار گروه مهندسی پزشکی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 8 IS - 1 SP - 1 EP - 11 KW - تمرین ترکیبی KW - شدت KW - قدرت KW - تعادل KW - سالمندی DO - 10.22049/jahssp.2021.27086.1342 N2 - هدف: سالمندی فرآیندی است که با گذشت زمان اتفاق می‌افتد و منجر به تغییرات منفی ساختاری و عملکردی در بدن، سیستم‌ها، بخش‌ها و بافت­های مختلف بدن می‌شود. تمرینات ویبریشن کل بدن (WBV) به‌عنوان یک جایگزین کارآمد برای بهبود عملکرد جسمانی در سالمندان به نظر می­رسد. هدف از انجام این پژوهش مقایسه تأثیر یک دوره تمرینات ویبریشن کل بدن و هوازی با دو شدت بالا و پایین بر قدرت عضلانی و تعادلعضلات مردان سالمند بود. روش شناسی: ­36 مرد سالمند (با میانگین سنی 16/2±83/65­­ سال؛ قد­­ 9/2±26/169 سانتیمتر؛ وزن 62/2±04/77 کیلوگرم؛ شاخص توده بدن ­69/0±86/26­کیلوگرم بر مترمربع) به روش نمونه‌گیری هدفمند و در دسترس انتخاب و بر اساس مقادیر وزن آزمونی­ها همسان‌سازی شدند و به‌طور تصادفی به سه گروه: شدت­ زیاد (12=N)، شدت کم (12=N) و­­ کنترل (10=N) تقسیم‌ شدند.­ تمرینات ویبریشن­ در دو گروه شدت بالا ­و پایین به ترتیب با فرکانس ­­40­ و 25 هرتز و دامنه 3 میلی­متر بود و به‌صورت متناوب (یک دقیقه WBV: 35-30 استراحت بین ست­ها­) به ­مدت 30 دقیقه، سه جلسه در هفته و به مدت هشت هفته با وضعیت‌های مشخص روی پلت فرم دستگاه اعمال شد. در تمرین طناب زنی شدت بر اساس مقیاس بورگ در سطح 14­و 13 با 35-30 پرش در دقیقه برای هر دو گروه اعمال شد­. آزمون­های قدرت ایزومتریک دست، بلند شدن و نشستن روی صندلی و آزمون بلند شدن و رفتن به ترتیب جهت ارزیابی شاخص­های قدرت عضلانی در اندام فوقانی و تحتانی و تعادل پویا در پیش‌آزمون و پایان هشت هفته انجام شد. از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. سطح معناداری ­(05­/0= α) در نظر گرفته شد.یافته­ها: شاخص­های قدرت عضلانی در اندام فوقانی و تحتانی و تعادل پویا در گروه­های تمرینی با شدت بالا و پایین در مقایسه با گروه کنترل بهبود معناداری نشان داد (05­/0p <)؛ اما بین دو گروه تمرینی در هیچ‌کدام از شاخص‌های موردنظر تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0­p>).نتیجه گیری: به نظر می‌رسد هر دو شدت برنامه ترکیبی ویبریشن و هوازی سبب بهبود شاخص­های قدرت عضلانی در اندام فوقانی و تحتانی و تعادل پویای مردان سالمند شده است. با توجه به میانگین و شاخص‌های بهبودیافته (اما غیر معنادار) این تحقیق در گروه با شدت بالا، انتخاب شدت بالا (فرکانس 40 هرتز) نسبت به ‌شدت پایین (فرکانس 25 هرتز) اثرات مفید بیشتری به همراه خواهد داشت. UR - http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14238.html L1 - http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_14238_7f9d40b542672d2c92fa58d81ffceebb.pdf ER -