دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
تأثیر مصرف اسانس نعناع در دوره بازیافت متعاقب فعالیت بدنی درمانده ساز بر شاخصهای جسمانی و عملکردی نظامیان
1
6
FA
نوید
لطفی
دکترای فیزیولوژی ورزش، گروه فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، گیلان، ایران
navid_lotfi2008@yahoo.com
محمدرضا
زارعلی
دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی نیروهای مسلح، دانشکده افسری ارتش جمهوری اسلامی، تهران، ایران.
m.zarali1987@yahoo.com
محمود
محمدخانی
دکتری فیریولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی نیروهای مسلح، دانشکده افسری ارتش جمهوری اسلامی، تهران، ایران.
n.m.khani@gmail.com
رضا
شربت زاده
دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی نیروهای مسلح، دانشکده افسری ارتش جمهوری اسلامی، تهران، ایران.
re.sharbati1980@gmail.com
10.22049/jassp.2019.26548.1218
<strong> </strong><br /> <br /> <br /> <br /><strong>هدف:</strong> در سالهای اخیر استفاده از داروهای گیاهی به منظور افزایش سطح سلامت و بهبود تواناییهای جسمانی مورد توجه محققان قرار گرفته است. از این رو، هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر مصرف اسانس نعناع در دوره بازیافت متعاقب فعالیت بدنی درماندهساز بر شاخصهای جسمانی و عملکردی نظامیان بود. <strong>روش شناسی:</strong> 30 نفر از دانشجویان دانشگاه افسری (سن: 20 تا 25 سال) بدون سابقه تمرینی منظم به عنوان آزمودنی در مطالعه حاضر شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه دارو و دارونما تقسیم شدند. ابتدا شاخصهای جسمانی و عملکردی آزمودنیها ارزیابی شد و سپس، پروتکل خستگی را انجام دادند. سپس، آزمودنیها دارو و دارونما را مصرف کردند و همه آزمونها مجدداً تکرار شد. <strong>یافتهها:</strong> نتایج نشان داد قدرت عضلانی، سرعت، چابکی و عملکرد تیراندازی آزمودنیهای دو گروه دارو و دارونما پس از فعالیت وامانده ساز تغییر معنیداری نداشت (05/0P≥). همچنین، اختلاف معنیداری بین تغییرات دو گروه مشاهده نشد. علاوه بر این، نتایج نشان داد بین استقامت عضلانی و زمان واماندگی آزمودنیهای گروه آزمون و کنترل پس از فعالیت واماندهساز اختلاف معناداری وجود دارد (05/0p <). <strong>نتیجهگیری:</strong> بر اساس نتایج مطالعه حاضر مصرف اسانس نعناع در دوره بازیافت متعاقب یک فعالیت درماندهساز میتواند سبب بهبود استقامت و کاهش میزان افت سایر عوامل آمادگی جسمانی شود.
بهبود عملکرد,داروی گیاهی,بازیافت,خستگی,آمادگی جسمانی
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13961.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13961_572e9201fd94cb3636217c4c17aa94b1.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
20
تاثیر مکمل یاری سیترولین مالات و تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح سرمی نیتریک اکساید و عملکرد کشتی گیران مرد نخبه
7
14
FA
مهرداد
مرادی
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزولوژی ورزشی، گروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
mehrdadmoradi0011@gmail.com
وریا
طهماسبی
0000-0003-3971-5348
استادیار فیزولوژی ورزشی، گروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
worya2626@gmail.com
محمد
عزیزی
0000-0002-6386-7344
استادیار فیزولوژی ورزشی، گروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
azizimihammad@gmail.com
10.22049/jassp.2019.26551.1259
<strong>هدف:</strong> هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و مکمل سیترولین مالات (CM) بر سطوح نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ورزشی در کشتی گیران نخبه بود. <strong>روش شناسی:</strong> در یک طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل دارونما، 28 ورزشکار مرد نخبه کشتی (سن، 4/2±9/21 سال؛ قد، 8/3±5/174 سانتی متر) به طور تصادفی به سه گروه CM، دارونما و کنترل تقسیم شدند، هر سه گروه 6 هفته برنامه HIIT را بر اساس تکنیکهای کشتی انجام دادند. ترکیب بدن و توان بی هوازی و هوازی آزمودنیها قبل و بعد از 6 هفته برنامه HIIT اندازهگیری شد و نمونه خون وریدی استراحتی قبل و بعد از تمرین نیز گرفته شد. <strong>یافتهها:</strong> نتایج آماری افزایش NO گروه مکمل+تمرین را در مقایسه با گروه دارونما+تمرین (033/0=P) و تمرین (030/0=P) را نشان داد. شاخصهای توان بیهوازی بالا تنه بین گروه مکمل+ تمرین با گروه تمرین اختلاف معنادار نشان داد (022/0P=) و بین سایر گروهها تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0P>). همچنین دادههای ترکیب بدنی در سه گروه به جز در شاخص FFM اختلاف معناداری نشان نداد(05/0P>). <strong>نتیجهگیری:</strong> مصرف روزانه CM به همراه شش هفته برنامه HIIT باعث افزایش NO و افزایش توان بی هوازی بالا تنه کشتی گیران نخبه مرد در مقایسه با اجرای برنامه HIIT به تنهایی شد.
برنامه HIIT,ال- سیترولین,NO,آزمون وینگیت,ال-آرژنین
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13962.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13962_b927e3c08d6ccc55cb4a69027017b306.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
مقایسه تاثیر دو پروتکل متفاوت گرم کردن کششی بر برخی از عوامل آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال جوان
15
21
FA
یزدان
فروتن
0000-0003-1196-2830
مدرس،گروه علوم ورزشی، دانشگاه آزاد واحد اسداباد، همدان، ایران.
yazdanfrotan@yahoo.com
سعید
دانشیار
استادیار فیزولوژی ورزشی، گروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه آیت الله بروجردی لرستان، لرستان، ایران.
s_daneshyar@yahoo.com
مجید
زندی
کارشناسی ارشد فیزولوژی ورزشی، گروه فیزولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.
10.22049/jassp.2019.26559.1226
<strong> هدف:</strong> برای دستیابی به پیشرفتهای مضاعف در ورزش حرفهای بررسی پروتکلهای جدید تمرینی، بهویژه استفاده از اثر تمرین گرم کردن کششی بر فاکتورهای آمادگی جسمانی ضروری است. پژوهش حاضر با هدف مقایسة پروتکل گرم کردن همزمان کشش ایستا-پویا قبل از تمرین تناوبی شدید هوازی و تمرین تناوبی فوتبال بر عوامل آمادگی جسمانی بازیکنان جوان فوتبال انجام شد. <strong>روش شناسی:</strong> 24 بازیکن فوتبال جوان (3±18سال،سن،4±176سانتیمتر قد و 4±68کیلوگرم وزن) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 12نفره قرار گرفتند. تمرینات به مدت 6هفته، شش جلسه در هفته (سه روز متوالی تمرین و یک روز استراحت) و هر جلسه به مدت 60دقیقه انجام شد.یک؛ شامل تمرین گرم کردن کشش همزمان ایستا و پویا 8 ثانیهای سپس اجرای 4 نوبت دویدن 4 دقیقهای با شدت 95 درصد ضربان بیشینه بود و تمرین گروه دوم؛ شامل تمرین گرم کردن کشش همزمان ایستا و پویا 15ثانیهای سپس اجرای 4 نوبت 4 دقیقهای بازی فوتبال در زمین کوچک بود. قبل و بعد از دوره؛ شاخص های انعطافپذیری، دوی سرعت، توان انفجاری، چابکی،درصد چربی زیر جلدی آزمودنی ها ارزیابی شد. <strong>یافتهها:</strong> یافتههای تحقیق نشان داد، دو مدل تمرین گرم کردن موجب افزایش معنیدار انعطافپذیری، توان بیهوازی، سرعت و چابکی و کاهش معنیداری در درصد چربی زیر پوستی شد (05/0p≤). با این حال، توان بیهوازی و انعطاف پذیری، درگروه دوم در قیاس با گروه اول، به میزان بیشتری افزایش یافت (05/0p≤). <strong>نتیجهگیری:</strong> به طور کلی اجرای تمرین هوازی شدید و بازی در زمینهای کوچک پس از پروتکل گرم کردن کششی با دورههای زمانی منتخب باعث توسعه ویژگیهای زیست حرکتی آزمودنیها به خصوص پس از کشش 15ثانیهای شد، و نقش مؤثری در بهبود انعطاف پذیری، چابکی، توان و سرعت آزمودنیها داشت .
تمرین کششی,عوامل آمادگی جسمانی,بازیکنان فوتبال,چابکی
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13963.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13963_d3dcc1134c35898fb619c1dffa36937b.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
اثر چهار هفته تمرین مقاومتی برسطوح پروتئین ABCA1 کبدی و سطوح HDL-C پلاسمایی موشهای نر ویستار
22
30
FA
لیلا
گنج خانی
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی آموزش و پرورش، شهر زنجان، زنجان، ایران.
ganjkhanileila@gmail.com
علی
اوصالی
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه بناب، بناب، ایران.
osalialiphd@gmail.com
10.22049/jassp.2019.26585.1248
<strong>هدف:</strong> ABCA1 عضوی از خانواده ناقلهای غشایی ABC در پستانداران است که نقشی اساسی در نوآراییHDL-C و پیشگیری از بیماری آترواسکلروزیس (تصلب شرائین) دارد. هدف از پژوهش بررسی تغییرات ABCA1 کبدی و سطوح پلاسمایی HDL-C موشهای نر ویستار به دنبال چهار هفته تمرین مقاومتی است. <strong>روش شناسی:</strong> 16موش صحرایی نر ویستار 14-12 هفتهای با میانگین وزن290 گرم در دو گروه کنترل (8n=) و تمرین (8n=) در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از یک نردبان یک متری به همراه وزنه بسته شده به دم حیوانات بود. موش ها 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی قربانی شد. بافت کبد نمونه برداری شده فوراً پس از شستشو با سرم فیزیولوژیک توسط نیتروژن مایع فریز، و به یخچال با دمای C 70- انتقال یافت. پلاسما نیز جهت اندازهگیری HDL وapoA-I (آپولیپوپروتئین اصلی HDL) از نمونه خونی که به طور مستقیم از قلب گرفته شده بود، جداسازی شد. برای بررسی میزان پروتئین ABCA1و apoA-I از کیت الایزا و برای اندازهگیری سطح HDL از روش ایمنی آنزیمی استفاده شد. <strong>یافتهها:</strong> نتیجه نشان داد که میزان ABCA1در کبد موشهای تمرین کرده حدود 25 درصد بالاتر از گروه کنترل بود، اما این اختلاف از نظر آماری معنیدار نبود (05/0<P). بهعلاوه سطوح HDL وapoA-I با وجود مقداری افزایش از نظر آماری معنا دار نبود (05/0<P). با وجود چهار هفته تمرین مقاومتی از نظر آماری تغییر معنیداری در فاکتورهای اصلی ایجاد نشد (05/0<P). <strong>نتیجهگیری:</strong> اما با توجه به روند دادهها به نظر میرسد این پروتکل تمرین تاحدودی مؤثر بودهاست. احتمالاً با افزایش شدت و طول تمرینات و یا طراحی تمرینات ترکیبی نتایج بهتری حاصل شود.
ABCA1,تمرین مقاومتی,HDL- C وapoA-I
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13966.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13966_e97f1c49c59d304425974f1b4531ea02.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
اثر مدت فعالیت ورزشی استقامتی بر سطوح PYY در زنان ورزشکار
31
36
FA
نسیم
متاع پور
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مریوان، مریوان، ایران
nasimmatapour@gmail.com
حسن
فرجی
استادیار فیزولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی ، دانشگاه آزاد مریوان، مریوان، ایران
farajienator@gmail.com
10.22049/jassp.2019.26597.1254
<strong> هدف:</strong> PYY باعث سرکوب اشتهاء، کاهش انرژی دریافتی و افزایش انرژی مصرفی بدن می شود. فعالیت حاد ورزشی موجب افزایش آن می شود اما اثر مدت فعالیت ورزشی بر سطوح PYY مشخص نیست. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات مدت فعالیت ورزشی بر سطوح پلاسمایی PYY در زنان ورزشکار بود. <strong> روش شناسی:</strong> 9 آزمودنی (سن 9/4±3/25 سال، وزن 8/5±6/73 کیلوگرم، قد 9/3±4/171سانتی متر و درصد چربی 85/4±97/19) برای شرکت در این مطالعه داوطلب شدند. آزمودنی ها صبحانه استاندارد دریافت کردند و متعاقب آن فعالیت روی چرخ کارسنج با شدت 60 درصد حداکثر ضربان قلب (220-سن) به مدت 30، 60 و 90 دقیقه یا استراحت (جلسه کنترل) انجام دادند. ترتیب جلسات به این صورت بود که در جلسه اول فعالیت به مدت 60 دقیقه، جلسه دوم کنترل، جلسه سوم 90 دقیقه و جلسه چهارم 30 دقیقه اجرا شد. نمونههای خونی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد و 60 دقیقه پس از آن جهت اندازه گیری غلظت PYY جمع آوری شد. دادهها با استفاده از آزمون آنوای دوطرفه با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی توکی آنالیز شد. <strong>یافتهها:</strong> فعالیت حاد موجب افزایش PYY در تمام جلسات تجربی شد (05/0>(P. مدت فعالیت اثری بر غلظت پلاسمایی PYY نداشت و افزایش آن پس از تمام جلسات تجربی مشابه بود. <strong>نتیجهگیری:</strong> در نتیجه مدت فعالیت ورزشی (30، 60 و 90 دقیقه) در زنان ورزشکار اثری روی اندازه PYY ندارد.
طول جلسه فعالیت ورزشی,پپتید YY,اشتها
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13967.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13967_03a5aa0f1b0931124d0e8da76077c663.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
مقایسه تاثیر10 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا باتمرین استقامتی تداومی بر بیان میر205 و ژن VEGFدرموشهای مبتلا به سرطان پستان
37
44
FA
زیبا
رضایی
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژِی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز،ایران
sashakeryan@gmail.com
سعید
شاکریان
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژِی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز،ایران
saahakeryan@yahoo.com
مسعود
نیکبخت
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژِی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز،ایران.
nikbkht@ut.ac.ir
10.22049/jassp.2019.26611.1258
<strong> هدف:</strong> ژنهای متعددی در ایجاد سرطان پستان شرکت دارد. یکی از آنها ژنVEGF (فاکتور رشد آندوتلیال عروقی) که از مهمترین فاکتورهای آنژیوژنز است. از طرفی یکی ازمیکرو rna های سرکوبگر MIR-205 است که به طور قابل توجهی در تومورهای پستان در مقایسه با بافت سالم همسان کمتر ترجمه (بیان ) می شود. بنابراین در این پژوهش، مقایسه تأثیر 10 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا با تمرین استقامتی تداومی بر بیان MIR-205 و ژن VEGF در موشهای مبتلا به سرطان پستان مورد بررسی قرار گرفته است. <strong>روش شناسی:</strong> مطالعه روی 18 سر موش بالبسی ماده 6 تا 8 هفتهای، با میانگین توده بدنی20-18 گرم انجام شد. رده سلولی کارسینومای وابسته به استروژن MC4-L2 درمحیط کشت،کشت داده شد. سپس تعداد یک میلیون سلول سرطانی به شکل زیر پوستی به هر موش تزریق شد. یک هفته پس از ایجاد تومور، موشها به شکل تصادفی به سه گروه 6 تایی: کنترل (C)، استقامتی تداومی (E)، تناوبی باشدت بالا (HIIT)، تقسیم شدند. تمرینات به مدت 10 هفته،5 بار در هفته انجام شد. پروتکل گروه استقامتی تداومی با شدت65 -60 درصد vo2max و گروه تناوبی با شدت بالا با شدت 90-85 درصد vo2max اجرا شد. میزان بیانMIR-205 وژن VEGF به روش Real time-PCR اندازهگیری شد. <strong>یافتهها:</strong> میزان بیان MIR-205 در گروه تناوبی باشدت بالا (000/0=p)، و در گروه استقامتی تداومی (001/0=p)، نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت. میزان بیان ژنVEGF در گروه تناوبی باشدت بالا (003/0=p)، و در گروه استقامتی تداومی (005/0=p)، نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشت. <strong>نتیجهگیری:</strong> با توجه به اثر افزایشی تمرین تناوبی با شدت بالا و استقامتی تداومی بر بیان MIR-205 و اثر کاهشی بر بیان ژن VEGF در موشهای مبتلا به سرطان پستان، این دو نوع تمرین میتواند در روند کاهشی رشد تومور موثر باشد. همچنین با توجه به نتایج، تمرینات تناوبی با شدت بالا با توجه به مدت زمان کمتر، ممکن است موثرتر است.
سرطان پستان,تمرین استقامتی تداومی,تمرین HIIT,mir-205,VEGF
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13968.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13968_b3456af522444f9fcfa6adaaebeeda25.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا بر سطح پلاسمایی ای-سلکتین و شاخصهای گلبولهای سفید
45
52
FA
اشکان
متقیان
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
aashkanmotaghian@gmail.com
لیدا
مرادی
استادیار فیزیولوژی ورزش، گروه علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
moradi.lida@gmail.com
رستم
علی زاده
0000-0002-0251-1969
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
r.alizadeh@ilam.ac.ir
10.22049/jassp.2019.26627.1263
<strong>هدف:</strong> ای سلکتین بازگوکننده تخریب و فعالسازی اندوتلیال میباشد، همچنین نقش مهمی در فرایندهای التهابی بازی میکند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا بر سطح پلاسمایی اییسلکتین و شاخصهای گلبولهای سفید در مردان سالم بود. <strong>روش شناسی:</strong> تعداد 23 نفر مرد جوان فعال از طریق فراخوان انتخاب و به روش تصادفی ساده به دو گروه تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا (11 نفر) و گروه کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 8 هفته فعالیت مقاومتی تناوبی با شدت بالا را به صورت 3 جلسه در هفته انجام داد و گروه کنترل زندگی عادی روزمره خود را ادامه داد. از آزمون t همبسته و مستقل در سطح 05/0 ≥P برای تحلیل آماری دادهها استفاده شد. <strong>یافتهها:</strong> یافته نشان داد که 8 هفته تمرین مقاومتی تناوبی سبب کاهش معنیدار ایی-سلکتین شد (001/0 =P) اما بر منوسیتها، نوتروفیلها، آئوزینوفیلها و لنفوسیتها تأثیر معنیداری نداشت (05/0<P)، علاوه براین ارتباط معنیداری نیز بین تغییرات وزن و ایی-سلکتین مشاهده شد (001/0=p، 67/0-=r). <strong>نتیجهگیری:</strong> نتایج بیانگر این است که هشت هفته تمرین مقاومتی با شدت بالا به دلیل وجود ریکاوری مناسب بین ستها و تکرارها منجر تحریک شاخصهای گلبولهای سفید نمیشود، ولی ایی-سلکیتن به تغییرات فشار ناشی از تمرین حساستر بوده و سازگاری بیشتری با تمرین مقاومتی با شدت بالا نشان میدهد.
تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا,ایی-سلکتین,منوسیت,لنفوسیت
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13969.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13969_c869fba81d5c6dd0b4396c90f053232a.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
مقایسه آثاربلند مدت و حاد تمرینات هوازی تداومی و تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر شاخصهای التهاب عروقی(ICAM-1 ,E-selectin) در مردان غیرفعال دارای اضافه وزن
53
59
FA
کامران
قدرتی
0000-0003-1846-5482
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، پردیس دانشگاهی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
ghodrati772@yahoo.com
بهمن
میرزایی
استاد، گروه فیزیولوژی ورزشی، داشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
bahmanmirzaei2000@yahoo.com
وحید
تادیبی
0000-0003-4560-5006
دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
vtadibi@yahoo.com
10.22049/jassp.2019.26633.1264
<strong>هدف:</strong> مولکولهای چسبان شاخصهای نوینی است که به عنوان یکی از حلقههای ارتباط چاقی، کمتحرکی، و بیماریهای قلبی عروقی مورد تأکید قرارگرفتهاست. هدف مطالعه حاضر مقایسه هوازی تداومی و تناوبی با شدت بالا بر شاخصهای التهاب عروقی در مردان غیر فعال دارای اضافه وزن میباشد. <strong>روش شناسی:</strong> 36 نفر آزمودنی داوطلب از جامعه آماری افراد چاق کمتحرک با سن، درصد چربی و وزن (83/1± 83/24سال، 48/1±85/33 درصد، 66/3±9/91 کیلوگرم) انتخاب و بهصورت تصادفی به دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. برنامههای تمرین شامل 8 هفته تمرین هوازی تداومی با شدت 65 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه و تناوبی بهصورت 4 ست در هر جلسه (شدت کار 70 تا 95 درصد HR<sub>max</sub>) اجرا شد. خونگیری در سه مرحله شامل ، پیش از آغاز، 48 ساعت پس از خاتمه دوره تمرین و بلافاصله پس از یک جلسه تمرین، صورت گرفت. دادهها با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازهگیریهای مکرر 3*3 در سطح معنیداری 05/0 P < تجزیه و تحلیل شد. <strong>یافتهها:</strong> نتایج نشان داد که مقادیر ICAM-1 و E-selectin در گروه هوازی تداومی به ترتیب به میزان 7/3 و 13/6 درصد بهصورت معنیدار (05/0 ≥P ) و در گروه HIITکاهش ICAMبه میزان 01/5 درصد بهصورت معنیدار (05/0 ≥P ) و کاهش E-Selectin به میزان 3/0 در صد غیر معنیدار بود (05/0<P). <strong>نتیجهگیری:</strong> تمرین ورزشی هوازی تداومی و HIIT به نحو مشابهی موجب کاهش ICAM1 شد، اما کاهش E-Selectin در گروه HIIT برخلاف گروه تداومی معنادار نبود. یک جلسه تمرین حاد تغییری در میزان متغیرها در هیچکدام از گروهها ایجاد نکرد. نتایج پژوهش نشان داد که تمرین تداومی مولکولهای چسبان را به نحو مؤثرتری کاهش میدهد.<br />
تمرین هوازی,تمرین هوازی تناوبی با شدت بالا,التهاب عروقی,ICAM-1 و E-selectin,اضافهوزن
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13970.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13970_6226949cf1f1d999059f835ec498c806.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
تاثیر مصرف روزا کانین بر واکنش دستگاه دفاع آنتی اکسیدانی مردان جوان غیر ورزشکار پس از فعالیت هوازی حاد
60
70
FA
محمدرضا
مرادپوریان
استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاداسلامی واحد خرم آباد، خرم آباد، ایران
moradpourian1351@gmail.com
امیر
خسروی
0000-0002-4728-8991
استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره) ، بروجرد، ایران
stu_khosravi1@yahoo.com
10.22049/jassp.2019.26541.1212
<strong>هدف:</strong> تحقیق حاضر به منظور تعیین تاثیر مصرف روزا کانین بر واکنش دستگاه دفاع آنتی اکسیدانی مردان جوان غیر ورزشکار پس از فعالیت هوازی حاد انجام شد. <strong>روش شناسی:</strong> 20 دانشجوی پسر غیر فعال به طور تصادفی در دو گروه دریافت کننده روزا کانین و گروه کنترل جایگزین شدند. گروه روزا کانین 1/0 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزا کانین و گروه کنترل به همان میزان دارونما را به مدت سه روز مصرف کردند. از آزمودنی ها در سه مرحله پایه، بلافاصله قبل و بلافاصله بعد از آزمون بروس نمونه خونی گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل متغیرها از آزمون های تحلیل واریانس مکرر استفاده شد. <strong>یافته ها:</strong> متعاقب آزمون بروس میزان TAC وMDA سرم گروه کنترل به طور معنی دار به ترتیب کاهش و افزایش یافت. از سوی دیگر، مصرف روزا کانین از تغییرات معنی دار TAC و MDA متعاقب آزمون بروس جلوگیری کرد. <strong>نتیجهگیری:</strong> به نظر می رسد مصرف حاد روزا کانین با افزایشTAC پایه، از افت ظرفیت تام ضداکسیدان و آسیب های استرس اکسیداتیو ناشی از انجام فعالیت هوازی وامانده ساز جلوگیری می کند.
فعالیت هوازی حاد,دستگاه دفاع آنتی اکسیدانی,روزا کانین
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13971.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13971_a4961970fcba146fb626c503d7fb7234.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
تاثیر تمرین مقاومتی غیر خطی همراه با مصرف مکمل اسپیرولینا بر لپتین و گرلین سرم زنان چاق
69
77
FA
راحله
کاکا
0000-0002-3703-9772
کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی لامرد، لامرد، ایران
raheleh123k@gmail.com
هادی
قائدی
0000-0003-1497-7528
استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی لامرد، لامرد، ایران
ghaedi.hadi@gmail.com
سیروس
فارسی
0000-0002-5339-4205
استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد لار، دانشگاه آزاد اسلامی، لار، ایران
sirous.farsi@gmail.com
امیر
تقی پور اسرمی
0000-0003-34822777
استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده فنی و حرفه ای قائم شهر، قائمشهر، ایران
amir_85_2005@yahoo.com
10.22049/jassp.2019.26662.1271
<strong>هدف:</strong> چاقی بزرگ ترین چالش سـلامت همگـانی در قرن حاضر است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی غیر خطی همراه با مصرف مکمل اسپیرولینا بر سطوح لپتین و گرلین زنان چاق بود. <strong>روش شناسی:</strong> بدین منظور 40 زن چاق (BMI≥30 ) و بالاتر به طور تصادفی در چهار گروه تمرین مقاومتی غیر خطی، مکمل اسپیرولینا، تمرین مقاومتی غیر خطی +مکمل اسپیرولینا و دارونما (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت 8 هفته انجام شد. 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از پایان مداخلات، از هر چهار گروه در وضعیت 12 ساعت ناشتایی نمونه خونی گرفته شد و سطوح سرمی لپتین و گرلین اندازه گیری شد. برنامۀ تمرین مقاومتی غیرخطی شامل اجرای تمرین وزنه در شدتهای مختلف و با تأکید بر استقامت عضلانی و با یک الگوی زمان بندی منعطف بود. افراد گروه مکمل، روزانه 2 عدد کپسول اسپیرولینا 500 میلی گرمی مصرف کردند. قبل و بعد از مداخله، نمونه خونی گرفته شد. جهت آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس آمیخته بین-درون گزوهی در یک طرح 2×4 (4 گروه و 2 زمان) استفاده شد و در صورت مشاهده تفاوت معنادار نیز از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. <strong>یافتهها:</strong> تغییر معناداری در سطوح گرلین مشاهده نشد. سطوح لپتین در دو گروه تمرین+اسپیرولینا و تمرین در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنادار کاهش یافت. بین تغییرات متغیرهای دو گروه تمرین مقاومتی غیر خطی + اسپیرولینا و تمرین مقاومتی غیر خطی و نیز بین تغییرات متغیرهای دو گروه اسپیرولینا و دارونما تفاوت معنادار نبود. <strong>نتیجهگیری:</strong> احتمالا هشت هفته تمرین مقاومتی غیرخطی منجر به بهبود متابولیسم چربی در جهت پیشگیری بیماریهای ناشی از اضافه وزن و چاقی نظیر بیماریهای قلبی و دیابت در زنان چاق میشود.
تمرین مقاومتی غیر خطی,اسپیرولینا,لپتین,گرلین,چاقی
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13973.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13973_b5db6542a06ea07ef9128bc247825a66.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
اثرشش هفته تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر آنزیمهای کبدی( ALT و AST ) در رتهای اوریکتومی شده
78
85
FA
مرتضی
جورکش
استاد یار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، شبستر، ایران
mjourkesh@ut.ac.ir
حبیب
عبادی
کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر ، شبستر، ایران
10.22049/jassp.2019.26649.1267
<strong> هدف:</strong> بیماری کبد چرب، نوعی تجمع چربی در سلول های کبدی است که در صورت عدم کنترل،روندی بدخیم را به سمت فیبروز شدن بافت کبد و تخریب سلولی آن طی می کند. در این مطالعه تأثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و بر آنزیمهای کبدی در رتهای اوریکتومی شده مورد بررسی قرار گرفت. <strong>روش شناسی:</strong> بدین منظور50 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار تحت شرایط کنترل شده )دما، چرخۀ روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری شدند و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی، به صورت تصادفی به 5 گروه 10 تایی شامل: گروه شم، گروه اواریکتومی ( (OVX ، گروه اواریکتومی شده و تمرین مقاومتی (OVX+RE) ، گروه اواریکتومی شده و تمرین استقامتی (OVX+EN)، گروه اواریکتومی شده و ترکیب تمرینات استقامتی-مقاومتی (OVX+EN+RE) تقسیم شدند. 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسۀ تمرینی حیوانات بیهوش و تشریح شدند وبافت کبد برای بررسی آنزیم های مربوطه از بدن جدا شد. تحلیل آماری دادهها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد (05/0 p <). <strong>یافتهها:</strong> نتایج نشان داد که تمرینات استقامتی و مقاومتی وترکیبی بر آنزیمهای کبدی ALT و AST در رتهای اوریکتومی شده تأثیر معناداری دارد (05/0 p <). ولی تمرینات ترکیبی بیشترین تاثیر را برآنزیم کبدی ALT و AST در رتهای اوریکتومی داشت (05/0 p <). اواریکتومی باعث افزایش آنزیمهای کبدی ALT و AST شد (05/0 p <). شش هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی به تنهایی و به صورت ترکیبی توانست آنزیم های کبدی ALT و AST بهبود بخشد (05/0 p <) ولی اثر ترکیبی این دو مداخله قویتر بود (05/0 p <). <strong>نتیجهگیری:</strong> نتایج پژوهش حاضرنشان داد که ترکیب تمرینات استقامتی-مقاومتی دارای قدرت محافظت بیشتری نسبت به هر یک به تنهایی در تغییرات درارتباط با یائسگی در بافت کبد دارد. بنابراین احتمالا بهبود روش زندگی از طریق ترکیب تمرینات استقامتی-مقاومتی مناسب میتواند از بروز خیلی اختلالات احتمالی در دوران یائسگی جلوگیری نماید.
اواریکتومی,تمرین ورزشی,AST,ALT,کبد
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13974.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13974_6f36a6eb484385fb0ac9c33f559e8b0d.pdf
دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مطالعات کاربردی تندرستی در فیزیولوژی ورزش
2676-6507
6
1
2019
09
23
تاثیر دو نوع تمرین تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح TNF-α و IL-10 سرمی در رت های نر چاق
86
93
FA
امیر
اکبری
0000-0002-7824-449X
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
amir.akbari58@yahoo.com
حمید
محبی
10, 2023, 10:39:47 AM UTC
استاد فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی ،دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
mohebbi_h@yahoo.com
موسی
خلفی
0000-0001-6465-1281
دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
mousa.khalafi@yahoo.com
کامیلیا
مقدمی
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد، هشتگرد، ایران.
kamilia1351@yahoo.com
10.22049/jassp.2019.26655.1268
<strong>هدف:</strong> هدف پژوهش حاضر، بررسی آثار تمرینات ورزشی تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر فاکتورهای التهابی (TNF-α و IL-10 ) در رتهای نر چاق بود.<strong>روش شناسی:</strong> 40 سر رت نر در دو گروه به مدت 10 هفته تحت رژیم غذایی پرچرب (32 سر) و رژیم غذایی استاندارد (8 سر) قرار گرفتند. پس از القاء چاقی، 8 سر رت از گروه رژیم غذایی پرچرب (O) و 8 سر رت گروه رژیم غذایی استاندارد (C) قربانی شده و سایر رتهای چاق به طور تصادفی به 3 گروه شاهد چاق (OC)، تمرین تداومی با شدت متوسط (MICT) و تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) تقسیم شدند. پروتکلHIIT شامل اجرای 10 مرحله فعالیت 4 دقیقهای با شدت معادل 85 تا 90 درصد VO2max و با دورههای استراحتی فعال 2 دقیقهای و پروتکل MICT با شدت معادل 65 تا 70 درصد VO2maxبا مسافت طی شده همسان با پروتکل HIIT به مدت 12 هفته و 5 جلسه در هر هفته اجرا شدند. نمونههای سرمی برای اندازهگیری سطوح سرمی TNF-α و IL-10 به روش الایزا جمعآوری شد. <strong>یافتهها:</strong> در هر دو گروه HIIT و MICT نسبت به گروه OC سطوح سرمی TNF-α بطور معنی داری کاهش و سطوح سرمی IL-10 به صورت معنیداری افزایش یافت (05/0P≤). اما در مقایسه بین گروههای HIIT و MICT در سطوح سرمی TNF-α و IL-10، تفاوت معنیداری مشاهده نشد. <strong>نتیجهگیری:</strong>به نظر میرسد که هر دو پروتکل تمرینی HIIT و MICT منجر به بهبود التهاب مزمن به واسطه کاهش TNF-α وافزایش IL-10 میشوند.
تمرین تناوبی با شدت بالا,تمرین تداومی با شدت متوسط,عامل نکروز توموری الفا,اینترلوکین 10,چاقی
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13975.html
http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13975_755bc4972fa9d145fb1e4b2b7c6e3185.pdf