@article { author = {Rahnama, ZeynalAbedin and Poozesh Jadidi, Roghayeh and Nasir Zadeh, Mohammad Reza}, title = {Effect of two month aerobic training and pomegranate peel extract (PPE) supplementation on Insulin resistance index levels in obese rats}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {1-10}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26522.1197}, abstract = {Introduction & Objectives: The aim of this research was to investigate the Effect of two month aerobic training and pomegranate peel extract (PPE) supplementation on Insulin resistance index in obese rats. Materials and Methods: Forty aged Wistar rats were randomly divided into four groups including Control, aerobic training (AT), PPE and PPE+ AT. Aerobic training groups participated in 8 weeks of aerobic training, five sessions per week on an automatic treadmill. Administration of pomegranate peel extract (130 gr daily) was done by oral gavage solution method, 20 to 30 minutes before breakfast meal for eight weeks. Blood samples were taken to analyze Insulin resistance index levels and lipid profile and the data were analyzed by descriptive statistics and ANOVA. Results: The results showed that aerobic training (AT) reduced body weight, insulin and insulin sensitivity, and pomegranate peel extract had no significant effect. However, none of the interventions had a significant effect on plasma glucose. Conclusion: Exercise alone cannot reduce glucose in obese people, and in order to provide general health in these people, regular exercise programs along with nutritional controls should be introduced to avoid the consumption of simple carbohydrates regardless of physical activity status.}, keywords = {Training,pomergrante peel extract,obese}, title_fa = {تأثیر دو ماه تمرین هوازی به همراه مصرف عصاره پوست انار بر سطوح شاخص مقاومت به انسولین موش‌های صحرایی چاق}, abstract_fa = {زمینه و هدف: هدف این تحقیق بررسی تأثیر 2 ماه تمرین هوازی به همراه مصرف عصاره پوست انار بر سطوح شاخص مقاومت به انسولین موش‌های صحرایی چاق بود. روش کار: تعداد 40 سر موش صحرایی نر چاق در قالب تصادفی در گروه‌ها کنترل، تمرین، مصرف عصاره پوست انار و توام جایگزین شدند. پروتکل تمرین هوازی شامل 5 جلسه تمرین در هفته به مدت 8 هفته بود. مصرف عصاره پوست انار روزانه 130گرم 20 الی 30 دقیقه قبل از غذا در نوبت صبح به صورت محلول در آب گرم و به شکل گاواژ تا پایان 8 هفته انجام شد. نمونه‌های خونی جهت سنجش میزان انسولین اخذ شدند و داده‌ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته‌ها نشان داد که فقط تمرین باعث کاهش وزن بدن، انسولین و حساسیت انسولینی شد و عصاره پوست انار تاثیر معنی‌داری در این موارد نداشت. نتیجه گیری: عصاره پوست انار به تنهایی تاثیر معنی‌داری در انسولین نداشت. از سوی دیگر، تمرین ‌بدنی به‌ تنهایی نمی‌تواند باعث کاهش قند خون در افراد سالمند چاق شود و برای تامین سلامت عمومی در این افراد حتما باید برنامه های تمرینی منظم در طول زندگی همراه با کنترل‌‌های تغذیه ای برای پرهیز از مصرف کربوهیدرات های‌ ساده صرف نظر از وضعیت فعالیت بدنی در نظر گرفته شوند.}, keywords_fa = {تمرین,عصاره پوست انار,انسولین,چاق}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13894.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13894_692c705771bb7b227d895cce6b3692d5.pdf} } @article { author = {Shiravand, Fatemeh and Ghanbar Zadeh, Mohsen and Hosein Zadeh, Maryam}, title = {The effect of melatonin on anaerobic power and short-term maximal performances in Girls student in Physical Education}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {11-18}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26463.1190}, abstract = {Purpose: Anaerobic power, which is one of the components of physical fitness and vital motor ability in sports requiring short and long term activities with maximum power output. The purpose of this study was to investigate the effect of acute consumption of 6 milligrams of melatonin on anaerobic power and short-term performance of girls Student was a nurse. Methods: Twelve (21.5 ± 1.29 years old, 58.63 ± 2.69 pounds, 39.8 ± 4.17 mg / kg / min) were selected randomly and crossed to 2 The supplementation phase (6 mg melatonin) and placebo (starch capsule) were evaluated. The anaerobic power was measured by the Wingate test, the upper and lower explosive strength, respectively, by means of the Madison Wing Ball and jump length, as well as the power of the duplex by the dynamometer, respectively. Results: The results showed that using 6 milligrams of melatonin, a significant increase in anaerobic power was observed in melatonin compared to placebo (P <0.05); however, short-term performance after melatonin administration did not change significantly (P≥0.05). Conclusion: The short-term use of melatonin seems to increase the anxiety of female students in nursing education, but it does not affect the long-term short-term efficacy.}, keywords = {Anaerobic power,melatonin,short-run function}, title_fa = {تأثیر مصرف ملاتونین بر توان بی‌هوازی و عملکرد کوتاه‌مدت بیشینه دختران دانشجوی تربیت‌بدنی}, abstract_fa = {توان بی‌هوازی که یکی از اجزای آمادگی جسمانی و توانایی زیست حرکتی مهم در ورزش‌هایی است که نیاز به اجرای کوتاه‌مدت و سریع با بازده توان حداکثر دارند. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مصرف حاد 6 میلی‌گرم ملاتونین بر توان بی‌هوازی و عملکرد کوتاه‌مدت دختران دانشجوی تربیت‌بدنی بود. تعداد 13 نفر (سن 29/1±5/21 سال، وزن 69/2±36/58 کیلوگرم، حداکثر اکسیژن مصرفی 17/4 ±08/39 میلی‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) به‌صورت متقاطع در 2 مرحله مکمل (6 میلی‌گرم ملاتونین) و دارونما (کپسول نشاسته) موردبررسی قرار گرفتند. توان بی‌هوازی توسط آزمون وینگیت، قدرت انفجاری بالاتنه و پایین‌تنه به ترتیب توسط پرتاب توپ مدیسن بال و پرش طول و هم‌چنین قدرت دست‌وپا توسط دینامومتر اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد مصرف 6 میلی‌گرم ملاتونین باعث افزایش معنادار توان بی‌هوازی می‌شود (P≤ 0/05)؛ در حالی که هیچ یک از شاخص های قدرت انفجاری بالاتنه و پایین تنه و هم چنین قدرت دست و پا پس از دریافت ملاتونین تغییر معناداری نکرد (P≥0/05). به نظر می‌رسد مصرف حاد ملاتونین 30 دقیقه قبل از فعالیت منجر به افزایش توان بی‌هوازی دختران دانشجوی تربیت‌بدنی می‌شود، اما بر عملکرد کوتاه‌مدت بیشینه بی‌تأثیر است.}, keywords_fa = {توان بی‌هوازی,قدرت انفجاری,ملاتونین}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13895.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13895_db7c424b56cb0e6191137fa9657c3024.pdf} } @article { author = {Morad Pourian, Mohammad Reza and Farid, Fatemeh}, title = {The effect of a mountaineering session at altitude of 2200 meters on arterial oxygen saturation and heart rate in teenage girls}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {19-27}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26465.1191}, abstract = {ABSTRACT: The purpose of this study was to investigate the effect of a mountaineering session at an altitude of 2200 meters on arterial oxygen saturation and heart rate in adolescent girls. For this purpose, 17 adolescent girls aged 16-14 years old with low mobility in Khorramabad city participated in the test. The measurements were performed in two steps before and after the test with a pulse oximeter equipped with a heart rate monitor, arterial oxygen saturation and heart rate two days before the test and immediately after reaching the 2200-meter point. The results of this study showed that a climbing session at 2200 meters height had significant effect on arterial oxygen saturation and heart rate in adolescent girls. therefore, for the better performance of athletes in the tournament As well as improving the level of sport and their readiness, a suitable training program at high altitudes, in the short, medium and long term, is recommended for players and sports team coaches for better fitness. As well as considering the principles of staying in altitude, is recommended.}, keywords = {Key words: Arterial Oxygen Saturation,Heart Rate,Adolescent Girls,Mountaineering}, title_fa = {تاثیر یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران}, abstract_fa = {چکیده هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان بود. به این منظور 17 نفر از دختران نوجوان 16-14 سال و کم تحرک شهرستان خرم‌آباد در آزمون شرکت کردند. طی دو مرحله اندازه‌گیری در پیش از آزمون و پس از آزمون با پالس اکسی متر انگشتی مجهز به ضربان سنج، میزان اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب در دو روز قبل از آزمون و بلافاصله بعد از رسیدن به نقطه 2200 متر سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع 2200 متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان تاثیر معناداری دارد. لذا جهت عملکرد بهتر ورزشکاران در مسابقات و نیز ارتقای سطح ورزشی و آمادگی آنان، برنامه تمرینی مناسب در ارتفاعات، به‌صورت کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت جهت سازگاری‌های بهتر ورزشی، به بازیکنان و مربیان تیم‌های ورزشی توصیه می‌شود. و همچنین توجه به اصول اقامت در ارتفاع، توصیه می‌گردد.}, keywords_fa = {لغات کلیدی: اشباع اکسیژن شریانی,ضربان قلب,دختران نوجوان,کوهنوردی}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13896.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13896_072d6734bf94be6f0c54c1a6af956dbb.pdf} } @article { author = {Amirsasan, Ramin and khodaei, Orhan and Vakili, Javad}, title = {Effect of High Intensity Interval Training (HIIT) and aerobic continuous training on lipid profile, physiological indicators and aerobic and anaerobic performance in sedentary male}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {28-36}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26482.1193}, abstract = {Aims: The aim of this research was to evaluate the Effect of High Intensity Interval Training (HIIT) and aerobic continuous training on lipid profile, physiological indicators and aerobic and anaerobic performance in sedentary male. Methods: In this experimental study, 20 male sedentary male (aged 20-30 years) in a randomized and double-blind design were divided in two equal HIIT and aerobic continuous training groupS. Before and after training period, all subjects were participated in six week HIIT and aerobic continuous training. Blood samples were obtained in the two phases: 24 hours before and after training protocols. Maximum oxygen uptake (VO2max), ventilatory threshold (VT), mean power outpot (MPO), Peak Power Output (PPO), Fatigue Index, Body Composition (BC), Lipid profile, and C-reactive protein (CRP) were analyzed. Change any of the parameters (mean and standard deviation) of four stages repeated ANOVA and independent and dependent sample T tests. The significance level was set at p<0.05.Results: Four weeks of HIIT and aerobic training cause significantly increased in VO2max, MPO and PPO (P < 0.05). There was a significant difference in the percentage of fat in the HIIT group (P < 0.05). In addition, there was a significant decrease in thr CRP, Triglycerides, cholesterol and LDL in HIIT group (P < 0.05).}, keywords = {High intensity interval training (HIIT),aerobic continuous training,lipid profile,sedentary male}, title_fa = {مقایسه تاثیر دو نوع تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تداومی هوازی بر نیمرخ لیپیدی، شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان غیرفعال}, abstract_fa = {هدف: هدف مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر شش هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین تداومی هوازی بر شاخص‌های سلامت قلبی-عروقی و آمادگی هوازی و بی‌هوازی مردان غیرفعال بود.روش‌: در یک طرح تحقیق نیمه‌تجربی، 20 مرد سالم غیرفعال دانشجو با دامنه سنی 30-20 سال بر اساس درصد چربی و شاخص توده بدنی انتخاب شدند. ابتدا همه آزمودنی‌ها به مدت دو هفته تمرین هوازی با شدت متوسط (3 جلسه در هفته، 30 دقیقه دویدن با شدت 65-60 درصد ضربان قلب ذخیره) را جهت آماده‌سازی برای تمرین HIIT اجرا کردند. سپس، آزمودنی‌ها به صورت تصادفی به دو گروه همگن چهار هفته تمرین HIIT و هوازی تقسیم شدند. قبل و پس از اعمال مداخله تمرینی، حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max)، آستانه تهویه‌ای (VT)، میانگین توان تولیدی(MPP) و اوج توان تولیدی(PPO) ترکیب بدنی (BC)، نیمرخ لیپیدی و پروتئین واکنش‌گر-C (CRP) اندازه‌گیری شد. نتایج حاصله با استفاده از آزمون تحلیل واریانس 2*2، تی همبسته و مستقل در سطح معنی‌داری 05/0 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: چهار هفته تمرین HIIT و هوازی موجب افزایش VO2max، PPO و MPP افراد غیرفعال گردید و با وجود افزایش بیشتر در گروه HIIT، تفاوت معنی‌دار نبود (05/0P). همچنین، غظلت CRP، تری گلیسیرید، کلسترول و LDL سرمی به طوری معنی‌داری تنها در گروه HIIT کاهش یافت.}, keywords_fa = {تمرین تناوبی شدید,شاخص‌های هوازی,شاخص‌های بی‌هوازی,مردان غیرفعال}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13907.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13907_228e721660961e7e7febf747b05863b1.pdf} } @article { author = {Haram Baf, Atefeh and Nikbakht, Masoud and Habibi, Abdalhamid}, title = {Acute effect of incremental aerobic exercise with arm and leg on response of heart rate and blood pressure recovery in active and inactive girls}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {37-44}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26546.1217}, abstract = {AbstractHeart rate recovery is a non-invasive method for evaluating cardiac autonomic regulation. The aim of this study was to investigate the effect of acute incremental aerobic exercise with arm and leg on heart rate and blood pressure recovery in active and inactive girls.Based on the VO2max, 12 subjects were divided in two groups: active (n=6) and inactive (n=6), and in different days, performed both incremental aerobic exercise tests on Monarch arm and leg ergometers, until exhaustion. for leg and for arm. Then, heart rate (before, 30 seconds, 1, 2 and 3 minutes after activity) and systolic blood pressure values (before, 30 seconds, 3 and 30 minutes after activity) were measured. To analyze the statistical data analyze of covariance at level of P ≤ 0/05 was used.Following both protocols, the active group showed faster heart rate and blood pressure recovery, compared to inactive group, although these changes were not significant (P> 0/05).Only in the third minute of recovery, after incremental exercise with leg, there was a significant difference in the recovery heart rate between active and inactive girls (P =0.029).In short, the physical response of active girls to recovery indexes, following aerobic exercises with both upper and lower extremities, was better than that of inactive girls; however, this difference was not significant.Keywords: Aerobic exercise, Heart rate recovery, Systolic blood pressure recovery}, keywords = {Keywords: Aerobic exercise,Heart rate recovery,Systolic blood pressure recovery}, title_fa = {اثر حاد فعالیت هوازی فزاینده با دست و پا بر پاسخ ضربان قلب و فشارخون بازیافت در دختران فعال و غیرفعال}, abstract_fa = {چکیده ضربان قلب ریکاوری یک روش غیر تهاجمی برای ارزیابی تنظیم اتونوم قلبی می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر حاد فعالیت هوازی فزاینده با دست و پا بر پاسخ ضربان قلب و فشارخون بازیافت در دختران فعال و غیرفعال بود.براساس اکسیژن مصرفی بیشینه، 12 آزمودنی‌ در دوگروه فعال (6 نفر) و غیرفعال (6 نفر) قرار گرفتند و طی روزهای مجزا، هر دو آزمون هوازی فزاینده را روی کارسنج دستی و پایی مونارک تا رسیدن به واماندگی اجراکردند. سپس مقادیر ضربان قلب (قبل،30 ثانیه، 1، 2 و3 دقیقه بعد از فعالیت) و فشارخون سیستول (قبل،30 ثانیه،3 و30 دقیقه بعد از فعالیت) اندازه‌گیری گردید. جهت تحلیل آماری داده‌ها از تحلیل کوواریانس در سطح معنا‌داری 05/0 استفاده شد. متعاقب اجرای هر دو پروتکل، گروه فعال بازیافت ضربان قلب و فشارخون سریع تری را در مقایسه با گروه غیرفعال نشان داد، اما این تغییرات معنا دار نبود (05/0 0.05). The interaction of time and conditions was significant only in the minimum power and fatigue index (P <0.05).Conclusion: The results showed that caffeine had no significant effect on the anaerobic function of the subjects. In all three conditions, the anaerobic function of the subjects was better in the morning than in the evening, and the only exception was fatigue index, which was not different between morning and evening.}, keywords = {Keywords: RAST Test,Caffeine,Anaerobic Performance,fatigue index}, title_fa = {تأثیر مصرف مکمل کافئین بر عملکرد بی‌هوازی و شاخص خستگی در زمان‌های صبح و عصر}, abstract_fa = {زمینه و هدف: مصرف مکمل‌های ورزشی و نیز بررسی تأثیر اوقات روز بر بهبود عملکرد ورزشی از موضوعات مهم قابل‌توجه در گذشته و حال بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر مصرف مکمل کافئین بر عملکرد بی‌هوازی و شاخص خستگی در زمان‌های صبح و عصر در هنرجویان پسر رشته تربیت‌بدنی هنرستان-های علوم ورزشی بوده است.روش کار: توان بی ‌هوازی آزمودنی‌ها (12n=) در آزمون رست به روش نمونه‌گیری در دسترس، یک‌سو کور، متقاطع و به شکل تصادفی تحت سه شرایط مصرف کافئین mg/kg 6 ، مصرف دارونما mg/kg 6 دکستروز و حالت پایه در دو نوبت صبح و عصر مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با‌ اندازه‌گیری‌ مکرر و آزمون t همبسته استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج نشان داد که در متغیرهای مورد اندازه‌گیری اثر زمان (صبح و عصر) معنی‌دار بود (05/0P<)، درحالیکه اثر شرایط (کافئین، دارونما و حالت‌پایه) معنی‌دار نبود (05/0P>). تعامل زمان و شرایط تنها در حداقل توان و شاخص خستگی معنی‌دار بود (05/0P<).نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که کافئین تاثیر معنی‌داری بر عملکرد بی‌هوازی آزمودنی‌ها ندارد و در هر سه شرایط عملکرد بی هوازی افراد در حالت صبح بهتر از عصر بود و تنها استثناء شاخص خستگی افراد می‌باشد که بین صبح وعصر تفاوتی مشاهده نشد.}, keywords_fa = {آزمون رست,کافئین,عملکرد بی‌هوازی,شاخص خستگی}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13911.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13911_458b9394bc4807ecc21ccc9d6a326e9c.pdf} } @article { author = {IRANDOOST, HAMID and Siahkuhian, Marefat and Sadeghi, Abbase}, title = {Investigation of the Effects of a Specific Aerobic Training Period on Serum Leptin level in Male Athletes}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {68-73}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26560.1225}, abstract = {The effects of specific aerobic exercise on leptin serum in athletes menAbstract Background: Overweight is risk factor of deseise relate to life style like diabetes mellitus and cardiovascular disease.Adipose tissue is more than energy reserves and active tissue that secrete adipokines and leptin so also call adipokines .Aim of investigation was effects of specific aerobic exercise on the amount of leptin serum in athletes men .Therefore subjects included thirty athlete that divided two group,experimental(15n) and control(15n). experimental group underwent 8-week specific aerobic exercise program with a frequency of 3 d/w. The exercise consistet of a 60 minute (constant jump rope) training at approximately %65 of the individual maximal reserve heart rate. Result: Leptin serum levels was significantly lower in the experimental group compared with the control group.(0.67 ± 0.28) vs 1.291 ± 0.43). After 8 week training there were 8 significant differences for the levels of leptin in experimental group compared with the control group but after 4 week was not significantly differences . Conclusion: Leptin levels of who exercise regularly were found lower than levels in sedentary group. As regular exercise reduces body fat rate, it also reduces leptin serum.}, keywords = {Leptin level,aerobic exercise,athlets men}, title_fa = {بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی ویژه بر مقدار لپتین سرم مردان ورزشکار}, abstract_fa = {بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی ویژه بر میزان هورمون لپتین مردان ورزشکارچکیدهمقدمه:اضافه وزن به عنوان یک عامل خطر برای بیماری‌های مربوط به شیوه زندگی مانند دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی شناخته شده است. از لحاظ بیولوژی، بافت چربی فراتر از یک ذخیره انرژی و یک بافت فعال است و پروتئین‌هایی مانند آدیپونکتین و لپتین را ترشح می‌کند که آن‌ها را آدیپوکاین می‌نامند. هدف: تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی ویژه بر میزان هورمون لپتین سرم(سطح پایه) مردان ورزشکار بود. روش تحقیق: به همین منظور از میان دانشجویان (ورزشکار) پسر دانشگاه آزاد واحد تاکستان، تعداد 30 نفر آزمودنی انتخاب و در دو گروه تجربی(15نفر) و گروه کنترل(15نفر)تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه ودر هر جلسه به مدت 1 ساعت با 65% ضربان قلب ذخیره بیشینه به تمرینات طناب زنی می پرداختند. یافته ها: نتایج نشان داد که لپتین سرم گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بوطر معنی دار کمتر بود) 43/0 ± 291/1 در برابر 28/0 ± 67/.).بعد از تمرینات 8هفته میزان هورمون لپتین سرم گروه تجربی کاهش معنی داری داشت اما بعد از 4 هفته تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری:در نتیجه افراد فعال دارای میزان کمتری از هورمون لپتین نسبت به افراد غیر فعال بودند و تمرین بدنی منظم یکی از عوامل کاهش لپتین به بود.}, keywords_fa = {هورمون لپتین,فعالیت هوازی ویژه,مردان ورزشکار}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13912.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13912_6396977cce3fc66c86fb09b7f2542ac2.pdf} } @article { author = {Ghorbani, Roya and Tofighi, Asghar and Babaei, Solmaz}, title = {Copper supplementation response to lipid peroxidation and total antioxidant capacity in passive girls following exhaustive activity}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {74-81}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26562.1227}, abstract = {Background and Objectives: Oxygen reactive species are produced in response to exhausting exercise, which results in lipid peroxidation and cellular damage. The use of antioxidant supplements reduces the oxidative stress caused by such exercises. The purpose of this study was to investigate the effect of zinc and copper supplements on total antioxidant capacity and malondialdehyde after passive exercise activity in girls.Methods: In this quasi-experimental study, 24 non-active students qualified in the technical university of Tabriz were voluntarily participated and randomly divided into 3 separate and synergistic groups of zinc and copper, half an hour before and immediately after Bruce Blood Test was used for blood sampling and after a one-week follow-up, the participants participated in the test and re-blood sampling. Data were analyzed using SPSS16 software, t-test and one way ANOVAResults: The increase in level of malondialdehyde in the exogenous exercise group was significantly lower in the zinc group. Total antioxidant capacity of zinc group increased significantly after exercise (but in other groups there were no significant changes.Conclusion: The results showed that free radicals are effective in lipid peroxidation, and antioxidant supplementation of zinc has a significant role in reducing this injury.Key words: Zinc and Copper Supplement, Total antioxidant capacity, Malondialdehyde, Exodus Exercis}, keywords = {Key words: Zinc and Copper Supplement,total antioxidant capacity,Malondialdehyde,Exodus Exercis}, title_fa = {پاسخ مکمل یاری روی ـ مس بر پراکسیداسیون لیپیدی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام در دختران غیرفعال به دنبال فعالیت وامانده ساز}, abstract_fa = {زمینه و اهداف: گونه‌های واکنش‌پذیر اکسیژن در پاسخ به ورزش‌های وامانده ساز تولید می‌شوند که پراکسیداسیون لیپیدی و آسیب سلولی را به دنبال دارد. استفاده از مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی از فشار اکسایشی ناشی از چنین تمریناتی می‌کاهد. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر مکمل‌های روی و مس بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی تام و مالون دی آلدهید، پس از فعالیت ورزشی وامانده ساز در دختران غیرفعال بود. روش‌ کار: در این تحقیق نیمه تجربی، 24 نفر از دانشجویان غیرفعال واجد شرایط دانشگاه فنی دختران تبریز به صورت داوطلبانه شرکت و به صورت تصادفی در 3 گروه مکمل‌گیری جداگانه و همزمان روی و مس قرار گرفتند، نیم ساعت قبل و بلافاصله بعد از تست ورزشی بروس خونگیری به عمل آمد و به‌دنبال یک هفته بارگیری مکمل آزمودنی‌ها در اجرای تست و خونگیری مجدد شرکت نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS16 و آزمون t و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد.یافته‌ها: در گروه روی افزایش سطح مالون دی آلدهید به دنبال ورزش وامانده ساز به طور معنی دار کمتر افزایش داشت. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام گروه روی به دنبال ورزش وامانده ساز افزایش بیشتری داشت( ولی در بقیه ی گروه ها تغییرات به طور معنی دار نبود (05/0 < P)نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد رادیکال‌های آزاد در ایجاد لیپیدپراکسیداسیون ورزش مؤثر است و مکمل آنتی اکسیدانی روی در کاهش این آسیب نقش مؤثری دارند.واژگان کلیدی: مکمل روی و مس، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، مالون دی آلدهید، ورزش وامانده ساز}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: مکمل روی و مس,ظرفیت آنتی اکسیدانی تام,مالون دی آلدهید,ورزش وامانده ساز}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13913.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13913_28fdbd21ec9cda145f96efb971edc7cd.pdf} } @article { author = {Zarineh, Fariba and Avandi, Seyed Mohsen and Ebrahimi, Mohsen}, title = {The effect of eight weeks high-intensity interval training with milk supplementation on Appetite and Body Composition in obese women}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {82-90}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26566.1230}, abstract = {The control of appetite and energy balance is key to weight control. The purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks high-intensity interval training with milk supplementation on appetite and body composition in obese women. 30 obese women selected and divided into three groups control, Training and Training + milk randomly. Training groups undertook HIIT training for eight weeks with 70 to 90 percent of VO2max. To measure appetite, specific questionnaires (VAS) were used. Subjects in this study, 236 ml of milk was given to subjects after 10 minutes of training. For data analysis, t test was performed at the significance level of P}, keywords = {Appetite,Interval training,Milk,Obesity}, title_fa = {بررسی تأثیر مداخله هشت‌هفته‌ای تمرینات اینتروال با شدت بالا به همراه مصرف مکمل شیر بر اشتها و ترکیب بدن زنان چاق}, abstract_fa = {هدف این تحقیق بررسی تأثیر هشت هفته تمرین اینتروال با شدت بالا به همراه مصرف شیر بر اشتهاو ترکیب بدن زنان چاق بود. تعداد 30 نفر از زنان چاق بهعنوان نمونههای در دسترس در این پژوهششرکت کردند. افراد با آرایش تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین+ شیر و تمرین تقسیم شدند. آزمودنیگروههای تمرین به مدت هشت هفته به انجام تمرین HIIT درجا با شدت 70 تا 90 درصد max2OV پرداختند. برای اندازهگیری اشتها، از پرسشنامههای VAS استفاده شد. در این تحقیق گروه تمرین + شیرمقدار 236 میلیلیتر شیر ده دقیقه بعد از ورزش مصرف کردند. برای تحلیل دادهها از آزمون t همبسته ووابسته در سطح معناداریP با نرمافزار SPSS انجام شد . نتایج نشان داد که در هر چهار فاکتوراشتها )گرسنگی، سیری، میل به غذا و توانایی خوردن( در گروههای تمرین+ شیر و تمرین بعد از جلساتتمرینی پس از هشت هفته کاهش معنیداری وجود دارد (sig=0.001) ولی در گروه کنترل تغییر معنیداریمشاهده نشد (sig=0.43) . همچنین برای ترکیب بدن نتایج نشان داد که در گروههای تمرین+ شیر و تمریندر هر سه فاکتور )درصد چربی، وزن و شاخص تودهی بدن( کاهش معنیداری وجود دارد .(sig =0.001)ولی در گروه کنترل تفاوت معنیداری مشاهده نشد 0.53) (. تحقیق حاضر نشان داد که پس از هشت هفتهتمرین HIIT اشتها و ترکیب بدن در دو گروه تمرین و تمرین + شیر بهبود یافت، پیشنهاد میشود پروتکلتمرینی HIIT و مصرف شیر بهمنظور کاهش اشتها و بهبود ترکیب بدن زنان چاق در نظر گرفته شود.}, keywords_fa = {اشتها,تمرین تناوبی,شیر,چاقی}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13914.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13914_a137475614fa29eeb63664183a75099c.pdf} } @article { author = {Abbasi, Hassan and Haghshenas, Rouhollah}, title = {The effect of eight weeks' anaerobic interval training on Irisin and lipid profiles in elderly men}, journal = {Journal of Applied Health Studies in Sport Physiology}, volume = {4}, number = {1}, pages = {91-95}, year = {2017}, publisher = {Azarbaijan Shahid Madani University}, issn = {2676-6507}, eissn = {2676-6507}, doi = {10.22049/jassp.2019.26527.1202}, abstract = {Regular physical activities play a prominent role in the aging process. The purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks anaerobic interval training on the Irisin, Insulin and lipid profiles in elderly men. In this quasi experimental study 26 elderly men from semnan city (age 63.78±3.66 years old) were selected and randomly divided into two groups of intervention (n=14) and control (n=12). The intervention group performed anaerobic interval training with 10 to 17 repetitions of 20 seconds running, 70-80% maximal heart rate and 80 second recovery. The ELISA method was used to measure biochemical variables and multivariate analysis of covariance used to analyze the data at a significant level of P≤0.05.Findings: The results showed that 8 weeks of anaerobic interval training significantly increased the level of Irisin (P=0.001). Also, glucose levels (P=0.001) and LDL (P=0.001) decreased significantly. Based on the findings, performing anaerobic interval training, with increased of Irisin and development of lipid profile leads to improves the body composition of the elderly and brings happiness and vitality to this community of people.}, keywords = {Aging,Irisin,High Intensity interval training}, title_fa = {تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی بی هوازی بر آیریزین و نیمرخ لیپیدی مردان سالمند}, abstract_fa = {فعالیت های ورزشی منظم نقش برجسته و مهمی در فرایند سالمندی دارد. هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی بی هوازی بر آیریزین و نیمرخ لیپیدی مردان سالمند بود. در این مطالعه نیمه تجربی 26 نفر از مردان سالمند شهر سمنان (سن66/3±78//63 سال) به طور در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (12=n) و تمرین (14n=) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین تناوبی بی هوازی را با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب، به مدت هشت هفته و شش جلسه در هفته اجرا کردند. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی استفاده شد. نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین تناوبی بی هوازی، سطح سرمی آیریزین را به طور معنی داری افزایش داد. همچنین سطوح گلوکز و LDL به طور معنی داری کاهش یافت. بر اساس یافته های پژوهش، انجام تمرینات تناوبی بی هوازی ضمن افزایش آیریزین و ایجاد تغییرات مطلوب در نیمرخ لیپیدی، منجر به بهبود ترکیب بدنی افراد سالمند می گردد.}, keywords_fa = {سالمندی,آیریزین,تمرین اینتروال پرشدت}, url = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13915.html}, eprint = {http://jahssp.azaruniv.ac.ir/article_13915_2b7e73d89561c7c337bb9a139a45b6c1.pdf} }